یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

۳ مطلب در تیر ۱۳۹۷ ثبت شده است

 امام صادق(ع) گوش دادن به لهو و غنا موجب رویش نفاق است، چنان که آب مایه روییدن گیاه / عن عنبسة عن ابی عبد الله (ع) قال: استماع اللهو و الغناء ینبت النفاق کما ینبت الماء الزرع / الکافی ج 5 ص 434 

 

امام صادق(ع) فرمود : آیا نمی دانی کسی که منتظر امر ظهور باشد و صبر کند بر اذیت ها و ترس ها ، ‌در زمره ما اهل بیت(ع) خواهد بود؟ زمانی منتظر ظهور باش که فساد ظاهر شده است. آن روزی که آلات لهو [و لهویاتی که مانع یاد خداست، همه جا و به آسانی] نواخته می‌شود، ‌کسی اعتراض نمی‌کند، اگر کسی هم اعتراض کند [به امور مختلف] متهم می‌شود، این از علائم ظهور است. / محمد بن ابی حمزة‌عن حمران عن ابی عبدالله علیه السلام : ألا تعلم ان من انتظر امرنا و صبر علی ما یری من الاذی و الخوف فهو غدا من زمرتنا ... و یستمر فی ذکر شیاع الفحشاء و الفساد .. و رأیت الملاهی قد ظهرت یُمرّ بها، لا یمنعها احدٌ و لا یجتنب احد علی منعها / الکافی ج 8 ص 39 

 

فضل بن شاذان از نامه امام رضا (ع) به مامون می گوید که بنابر درخواست مامون، امام رضا (ع) گناهان کبیره را مکتوب کرد. که حضرت از شرک بالله برمی شمارد تا به استفاده از آلات لهو می رسد. / عن الفضل بن شاذان عن الرّضا (ع) فی کتابه إلى المأمون قال: الایمان هو أداء الامانة و اجتناب جمیع الکبائر الشرک... و الاشتغال بالملاهی. / وسائل الشیعة ج‌15 ص 329‌ 

 

امام صادق(ع) فرمود: [آلات لهو و] لهویاتی که از یاد خدا [و عبادت و دعا و قرائت و اعمال و احوال دینی ] باز می دارد، حرام است مثل غنا و تار زدن. / عن الاعمش عن جعفر بن محمد علیه السلام فی حدیث شرائع الدین:‌ و الکبائر محرمةٌ و هی ..‌ و الملاهی التی تصد عن ذکر الله مکروهة کالغنا و ضرب الاوتار. وسائل الشیعه ج 15 ص 331 

 

امام صادق (ع) روایت کرد که پیامبر (ص) فرمود: «نهی می کنم شما را از رقاصی و مزمار و بربط و طبل» / عن ابی عبدالله(ع) قال قال رسول الله انهاکم عن الزفن و المزمار و عن الکوبات و الکبرات / الکافی، ج 6، ص 432 

 

آیات عظام امام (ره)، آیه الله خامنه ای (دام ظله)، آیه الله سیستانی (دام ظله)، و آیه الله مکارم شیرازی (دام ظله) : گوش دادن و یا نواختن هر نوع موسیقی که مطرب باشد جایز نیست. و ملاک در حرمت، شاد یا غمناک بودن موسیقی نیست؛ بلکه ملاک مطرب بودن یا نبودن آن است. 

آیت الله تبریزی (ره): موسیقی مناسب مجالس خوش گذرانی موسیقی لهوی است و نواختن و گوش دادن به آن حرام است. 

آیت الله بهجت (ره): نوازندگی با آلات مختص به لهو در غیر لهو بنابر احتیاط واجب جایز نیست و استعمال آنها در لهو مطلقاً حرام است و موسیقی مطرب استماع آن هم حرام است. 

آیه الله وحیدخراسانی (دام ظله): گوش دادن به هر آهنگ لهوی که مناسب مجالس گناه و خوش گذرانی است جایز نیست.

آیت الله نوری همدانی (دام ظله): گوش دادن به هر آهنگی که مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانی است جایز نیست. 

 

امام خمینی (ره): بنابراحتیاط واجب رقصیدن خانم ها در هر کجا اعم از مجلس عقد و عروسی و یا مولودی ها جایز نیست مگر رقصیدن زن برای همسر خود. 

آیت الله بهجت: رقص مطلقاً اشکال دارد. 

مقام معظم رهبری: اگر رقص منجر به تحریک شهوت شود یا مستلزم فعل حرام یا ترتب مفسده ای باشد، حرام است. 

و رقص زن برای شوهرش یا بر عکس، اگر همراه ارتکاب حرامی نباشد، اشکال ندارد. 

آیت الله صافی گلپایگانی: فقط رقص زن برای شوهرش جایز است و در غیر این صورت حرام است. 

آیت الله وحید خراسانی: رقصیدن مطلقاً بنابر احتیاط واجب جایز نیست. 

آیت الله سیستانی: به احتیاط واجب جایز نیست به جز رقص زن و شوهر در جایی که دیگری نباشد. 

حضرت آیت الله مکارم: تنها رقص زن برای شوهرش جایز است و بقیه اشکال دارد.

 

پ ن : سه چیز جور باشه بساط همه چی جوره 1_دولت پر حرف و کم کار 2_سپاه پر کار و کم حرف 3_دشمنای یکدست و اغواگر 4_عدلیه بی ذوق و جامعه نشناس 5_ خواص و سلبریتی های بی مسئولیت و اباحه گر 6_ ملت جوگیر و احساسی. چهار تا شد؟ عب نداره یکی ش تو امتحان نمیاد. 

 

#فرهنگ #اقتصاد #دولت #حاشیه #سلبریتی #هژبری #سپاه 


یاسید الکریم

امام کاظم علیه السلام فرمود لقمان به پسرش سفارش کرد: 

فرزندم در برابر حق، فروتن باش تا عاقل ترینِ مردم باشى 

زیرک [حقیقی] در برابر حق منقاد است و گردنکشی ندارد. 

 

یا هشام إن لقمان قال لابنه 

تواضع للحق تکن أعقل الناس 

و ان الکیس لدی الحق یسیر  

 

الکافی ج 1 ص 16 ح 12 

تحف العقول ج 1 ص 386 

بحارالأنوار ج 78 ص 299 



یاسید الکریم

یکی از راه‏های شناخت شخصیت‏های بزرگ، پرسش‏ها و پاسخ‏های آنهاست. گاهی مردان بزرگ از شخصیت‏های آینده‏ دار و جوان در حضور دیگران سؤالاتی می‏کنند تا موقعیت والای آنان را به دیگران بفهمانند. امام علی علیه ‏السلام از فرزندش امام مجتبی علیه ‏السلام چند سئوال پرسید و آن حضرت نیز پاسخ داد: [بخش هایی از آن را با هم مرور می کنیم ] 

 

حضرت علی علیه ‏السلام از فرزندش امام حسن علیه ‏السلام از موضوعاتی پرسید؛ 

امیرالمومنین(ع) : شرف چیست؟ امام مجتبی (ع) : خوش رفتاری با بستگان و تحمل بد رفتاری آنان 

پرسید: پستی چیست؟ پاسخ داد: پستی یعنی آنکه دنبال جمع مال باشد و بهره ‏ای به همسرش نرساند. 

پرسید: بزدلی چیست؟ پاسخ داد: بی ‏باکی و جسارت نسبت به دوستان و واهمه و ترس از دشمنان. 

پرسید: بی‏ نیازی چیست؟ پاسخ داد: بسنده نمودن شخص به آنچه که 

خداوند روزی او ساخته، هر چند اندک باشد و در حقیقت بی‏ نیازی واقعی، بی ‏نیازی نفس است

پرسید: گردن فرازی چیست؟ پاسخ داد: سرگرانی و درگیر شدن با بزرگان محترم جامعه. 

پرسید: ذلت چیست؟ پاسخ داد: شیون بیهوده به هنگام واقعه‏ ای ناگزیر. 

پرسید: تکلف بیهوده چیست؟ پاسخ داد: سخن گفتن در آنچه به تو مربوط نیست. 

پرسید: بزرگواری چیست؟ پاسخ داد: اینکه در بدهکاری هم، بخشنده باشی و از خطای دیگران درگذری. 

پرسید: نا بخردی چیست؟ پاسخ داد: ستیز با امام [و معلم] خویش و اینکه صدایت را در برابر او بلند کنی. 

پرسید: دوراندیشی چیست؟ پاسخ داد: بردباری زیاد و مرافقت با اطرافیان و زیر دستان. 

پرسید: حرمان چیست؟ پاسخ داد: رها ساختن قسمتی که روزی توست. در حالی که به تو عرضه شده. 

امیرالمومنین(ع) پرسید: سفاهت چیست؟ پاسخ داد: سفیه آن است که در مالش تصرفات احمقانه میکند و در حفظ آبروی خویش سهل انگار است. دشنام می‏ شنود ولی [از زبونی] پاسخ نمی‏دهد و همواره نسبت به خویشاوندان و زیر دستان خویش، متهم به کوتاهی و کم کاری است. 

علی (ع) فرمود: [آفرین فرزندم الحق که عالم و عاقل هستی] از رسول خدا (ص) 

شنیدم که فرمود: «هیچ فقری بدتر از جهل و هیچ ثروتی فراتر از عقل نیست.» 



سأل علی علیه‏السلام ابنه الحسن: عن أشیاء .. قال: فما الشرف؟ قال: اصطناع العشیرة، و حمل الجریرة .. قال: فما اللؤم؟ قال: احراز المرء نفسه و بذله عرسه ... قال: فما الاخاء؟ قال: المواساة فی الشدة و الرخاء قال فما الجبن؟ قال الجرأة علی الصدیق و النکول علی العدو..  قال: فما الغنی؟ قال: رضی النفس بما قسم الله تعالی لها و ان قل و انما الغنی غنی النفس قال: فما المنعة؟ قال: شدة البأس و منازعة أعزاء الناس، قال: فما الذل؟ قال: الفزع عند المصدوقة... قال: فما الکلفة؟ قال: کلامک فیما لا یعنیک، قال: فما المجد؟ قال: أن تعطی فی الغرم و تعفو عن الجرم، قال: فما الخرق؟ قال: معاداتک امامک و رفعک علیه کلامک.. قال: فما الحزم؟ قال: طول الاناة و الرفق بالولاة.. قال: ترکک حظک و قد عرض علیک، قال: فما السفه؟ قال: الأحمق فی ماله و المتهاون فی عرضه، فیشتم فلا یجیب و المتهم بأمر عشیرته هو السفیه. فقال علی علیه ‏السلام: سمعت رسول الله (ص) یقول: «لافقر أشد من الجهل، و لا مال أعود من العقل»  http://ar.lib.eshia.ir/71810/1/237 

 

مصادر : احقاق الحق، ج 19، ص 358 

البدایة و النهایة (ابن‏اثیر) ج 8، ص 44. 

بحارالأنوار، ج 69، ص 194، ح 14. 

تاریخ دمشق ابن‏منظور، ج 7، ص 30. 

تاریخ دمشق ترجمة الامام الحسن (ع) ص 166 

تحف العقول  ص 225. 

تفسیر برهان، ج 4، ص 344. 

حلیة الابرار، ج 3، ص 49، ب 8

حلیة الاولیاء، ج 2، ص 45. 

کشف الغمة، ج 2، ص 142. 

مجالس السنیة، ج 2، ص 244. 

مستدرک الوسایل ج 12، ص 59، ح 5 / 13505، و ص 438، ح 4 و.. 

مسند الامام المجتبی علیه ‏السلام، ص 677، ح 1، و ص 108، ح 28 و.. 

معانی الأخبار (صدوق) ص 401، ح 62، و ص 245، ح 3، ص 247، ح 1. 

موسوعة المصطفی و العترة، ج 5، ص 113 و 116. 

وسائل الشیعة، ج 9، ص 38، ح 10/11466، ب 5، و ج 11 و.. 


یاسید الکریم