یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

فلما تراءا الجمعان قال أصحاب موسى إنا لمدرکون 

قال کلا إن معی ربی سیهدین (شعرا/61و62) 

هنگامی که دو جمعیت فرعون و موسی یکدیگر را دیدند 

اصحاب موسی گفتند «ما در چنگ فرعونیان گرفتار شدیم!» 

حضرت موسی(ع) «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است 

بزودی مرا هدایت خواهد کرد!» 

اگر در زمینه های فردی و جمعی و اجتماعی وارد میدان حق و باطل شدیم که عقلا و شرعا باید بشویم نباید با مختصر چاله و مانع داخلی یا خارجی نا امید شویم، اگر نیت ما صحیح باشد و راه ما درست و در مسیر توحید و حق طلبی باشد هیچ غم و هیچ خوفی از خطرات پیش رو نباید داشت. خداوند از نیت های پاک و راههای سالم حمایت عام و بلکه حمایت خاص می کند. اما عده کمی این را باور می کنند. در اثر این عدم باور باطل را می پذیرند یا با او همزیستی می کنند. حتی در خانواده یا اطرافیان نباید باطل را پذیرفت. بله مدارا و صبر لازم است. اما صبر خمودگی و سکوت نیست، صبر در دل خودش انتظار و آمادگی و زمینه سازی را دارد.

و خداوند هم به نحو تکوینی با ماست و هر مکان و زمانی برویم خدا هست. و با خدا خوفی از کسی و چیزی نیست. بقول آن عالم فرزانه خدای داخل ایران خداست و خدای داخل اروند هم خداست و خدای داخل مرز دشمن هم خداست. و للّه المشرق والمغرب فاینما تولوا فثم وجه اللّه (بقره/115) و هم خداوند در مشیت کلی خود با ماست. یعنی اگر تلاش کنی نتیجه می گیری در اقتصاد در فرهنگ در سیاست همین است. و هم خداوند در خیرات با ماست. یعنی خداوند به ربا ذلت و نکبت میدهد و به تجارت و خیرات و اعمال صالح، برکت و دوام و رشد میدهد. پس خداوند در سه لایه با ماست و این نعمت بزرگ را باید قدر بدانیم. با نشستن و غصه خوردن کار درست نمی شود. با هم نوایی و همزیستی با باطل کار درست نمی شود. باطل و اهل باطل اگر خیری داشتند قدرشناس خداوند متعال بودند پس تو چگونه می خواهی با چنان باطلی چه در لایه شدید و ضعیف ش بسازی؟ 

یک نکته ای هم مربوط به اهل حرکت الی الله باید گفت که نا امید , خسته نشوید. بله دیگران یک سر سوزن از مشکلات هدایت خاصه را نمی فهمند و سرشان مشغول مادیات و سایر حواشی است. اما شمایی که در این مسیر افتادی باید صبر و استقامت کنی و بدانی که خدا با توست. و همین بودن خدا کافی است ولو از آسمان سنگ ببارد و نیاز باشد کوه ها با مژه کنده شوند. که تکالیف هم این جور نیست. بسیاری از مسائل سلوکی با همین کارهای معمولی آغاز می شود و با تمرین و تکرار آسان تر می شود تا برسد به پله سخت تر بعدی که آن هم بعد مدتی آسان می شود و بقول آقای بهجت اگر تا انتها مشکل بود به آن دعوت نمیشد. و لیس للانسان الا ما سعی. و سعی در روایات مساوی توان و طاقت نیست. بلکه حتی مقداری کمتر از طاقت است. یعنی اگر توان ما صد پله است خداوند تا 80 پله امر کرده و نباید از سیاهه کوه تکالیف ترسید وخدی به قله برسیم بقول مرحوم انصاری همدانی می بینیم کار آنقدرها هم مشکل نبود و توان انسان فراتر از قله ها و ژرف تر از دریاهاست. بشرطی که بخواهیم و استقامت کنیم. و همچنین نباید حسرت ِ بازی ها و رهایی ها و آزادی های دیگران را خورد. اگر میخواهی دکترا قبول شوی باید تلاش کنی و فریب آنها که با گله داری و ضایعات فروشی یا قمار و.. به ثروت و مکنتی رسیدند نخوری چون تو دنبال علم الهی هستی، انسانهای یله و رها ظاهرشان قشنگ است اما اهل علم بعد دیدن نتایج، مزه زحمات خود را می چشند. فرمود الدنیا مزرعه الاخره. والسلام.


یاسید الکریم

نظرات  (۵)

۲۶ خرداد ۹۵ ، ۲۳:۰۷ سیّد محمّد جعاوله
خیلی خوب بود
متشکرم.
پاسخ:
تشکر 
۲۷ خرداد ۹۵ ، ۱۳:۵۶ دچــ ــــار
سیدالکریم
شما طلبه هستید؟
پاسخ:
اگه خدا قبول کنه. 
۲۸ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۱۸ مهدی زراعتی رخشاندل
ممنون
پاسخ:
خواهش
۲۸ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۴۱ مهدی زراعتی رخشاندل
سلام بزرگوار
شخصی در وبلاگ
http://i-am-pasdar.blog.ir
مدعی است که پاسدار است.
و اخیراً پستی با عنوان 
خدا لعنت کند کسی که دین خدا را دکان کسب قرار می دهد...
کنایه ای ای به روحانیون روضه خوان زده است
لطفاً در راستای دفاع از روحانیت به وبلاگ مذکور تشریف ببرید و انتقاد و اعتراض خود را بیان نمایید
پاسخ:
سلام تشکر 

این پاسخ براشون ارسال شد 

----------------------

سلام بر همه بزرگواران 

امام سجاد چگونه خرج 40 سال زندگی فرزدق، شاعر معروف را یکجا به او داد به پاس یک شعر که در مدح اهل بیت و امام سرود و آن را در حضور هشام خلیفه غاصب در مسجد الحرام  خوانده بود. عجیب تر آنکه امام سجاد از او عذرخواهی کرد که کاش بیشتر داشتم و به تو صله می دادم!

یا اینکه امام باقر چگونه سه عدد جواهر و درر ارزشمند به کمیت، شاعر معروف اهل بیت دادند به پاس سه شعری که در باب فضایل آنان خواند.

یا اینکه امام صادق چگونه اشجع اسلمی، شاعر معروف را به پاس چند بیت در مدح اهل بیت با 400 درهم و سکه ی نقره بدرقه فرمود.

یا اینکه چگونه حضرت موسی بن جعفر تمام هدایای خلیفه در روز نوروز را به پاس 3 بیت شعر در رثای امام حسین که یک پیرمرد خوانده بود به او صله دادند.

یا اینکه چگونه امام هشتم علی بن موسی الرضا به هر کدام از جناب دعبل و ابراهیم بن العباس دو شاعر معروف اهل بیت، تک تک 20 هزار درهم و سکه ی نقره که نام آن حضرت روی آنها به امر مامون حک شده بود به پاس یک شعر در مرثیه اهل بیت و امام حسین هبه کردند و صله دادند.

البته علما و مومنین در طول این قرن ها این سنت حسنه را که از اهل بیت آموخته اند  ترک نکردند و همواره مداحان و روضه خوانان محترم را در پایان جلسات با پاکت و صله ای قابل، مورد تقدیر قرار میداده و میدهند . تا آنجا که اگر بانی هیات، مداح و روضه خوانی را بدون صله بدرقه کند مورد نکوهش اطرافیان قرار می گیرد.

بنابراین شکی در صحت و بلکه ثواب و اهمیت پرداختن صله و پاداش از جانب مسیولین جلسات و هیات ها به مداحان و روضه خوانان نیست. بلکه می توان گفت این کمترین وظیفه مسئولان جلسات در مقابل کار مهم و ارزشمند و والای مداحان و روضه خوانان است که وقت و نیرو می گذارند و قبول زحمت می کنند و با سخنرانی و مداحی گرم خود جلسه و هیات آنان را رونق می دهند و البته و چه بسا کوتاهی در این امر از جانب هیات داران و توجه نکردن به پرداخت صله و پاکت نوعی پشت کردن به طریقه و سنت اهل بیت می باشد که نمونه هایی از آن بیان شد وگرنه کار ارزشمند این قشر با هیچ پاداش دنیویی قابل جبران نیست.

اینها به برکت خون مولا امام حسین است که مردم از شدت علاقه به آن حضرت روضه خوان هایش را با صله های درخور و قابل بدرقه می کنند.
--------
تذکر 1 : برخی از افراد سودجو نیز دین را وسیله برای دنیای خود قرار داده بودند چنانچه در روایتی از امام حسن عسگری علیه‌السلام درباره محمد بن نصیر النمیری و الحسن بن محمد بن بابا القمى دو نفر از سران غلات چنین آمده است: «قال: کتب الی العسکری ابتداءا منه: أبرء الى الله من الفهری، والحسن بن محمد بن بابا القمی، فأبرء منهما، فانى محذرک وجمیع موالی وأنی ألعنهما علیهما لعنة الله، مستأکلین یأکلان بنا الناس، فتانین مؤذیین آذاهما الله وأرکسهما فی الفتنة رکسا..  این دو حیله‌ گر موذی به‌ وسیله اسم ما مال مردم را می‌خورند، بر آنها لعنت خدا باد.»  رجال الکشی ج 2  ص 805

تذکر 2 : قال الصادق علیه السلام: الحمد لله الذی جعل فی الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثی لنا.

امام صادق علیه السلام فرمود: خدا را سپاس که در میان مردم، کسانی را قرار داد که به سوی ما می آیند و بر ما وارد می شوند و ما را مدح و مرثیه می گویند. وسائل الشیعه، ج 10، ص .469
----------
جمع مطلب : شخصی می گوید خدمت آیت الله آقای آل طاها که از قدیمی ترین منبری هاست رسیدم. درخواست نصیحت کردم. ایشان فرمودند: (اگر منبر میروی و صله می دهند حتما قبول کن. زیرا این پول هدیه خود اهل بیت است. اما مبادا که مبلغی تعیین کنی! بدان که رزق ما دست اربابمان حسین است و به هیچ کس ارتباطی ندارد!) 

مشابه این رو بنده از آیت الله خوشوقت شنیده م که فرمودند در روضه ها و تبلیغ هر چه دادند قبول کنید. و چیزی تعیین نکنید. 
---------
کلام پایانی: پس ترویج شیعه با همین پولهای پاک است که اهل بیت خودشان چنین سنتی گذاشته اند و دیگران بدون دلیل حق ایجاد سوظن به ایشان را ندارند مگر در مورد خاصی تخلف واضحی ببینند. و همگان مواظب باشیم گرفتار آسیب های حاشیه ای نشویم چه معلم چه طلبه چه پاسدار چه روضه خوان و چه کاسب.  ضمنا حساب هر کسی که از هر صنفی سوء استفاده حرفه ای کند جداست و باید با او برخورد شود. در هر صنفی باشد. 
والسلام علیکم 

۲۸ خرداد ۹۵ ، ۱۹:۰۷ پاسدار گمنام
با تشکر از حضور شما و دفاع از روحانیت
کلام پایانی شما بسیار گران سنگ بود 
تشکر می کنم
پاسخ:
خواهش می کنم. 
اما شما و دیگر منتقدان تون 
بهتره حرف هم دیگه رو ابتدا کمی بیشتر گوش بدین 
شاید اختلاف نظرها بین طرفین کمتر شد. موفق باشین.