یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

یاسیدالکریم

مذهبی - اجتماعی - سیاسی

امام خمینی : روز قدس روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملتهایی است که در زیر فشار ظلم امریکا و غیر امریکا بودند، در مقابل ابرقدرتهاست. روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند. روزی است که بین منافقین و متعهدین امتیاز خواهد شد... روز قدس روزی است که باید سرنوشت ملتهای مستضعف معلوم شود، باید ملتهای مستضعف اعلام وجود بکنند در مقابل مستکبرین.

صحیفه امام ج 9 ص 276 

یاسید الکریم

 ابو یحیی از امام صادق (ع) روایت می کند که از امام باقر (ع) درباره فضیلت شب نیمه شعبان سؤال شد، باقر العلوم ع فرمود: این شب از نظر فضیلت برترین شب ها پس از شب قدر است، در این شب خداوند فضل خود را نصیب بندگانش می کند و با احسان خود آنان را می آمرزد، پس در این شب در تقرّب به خداوند متعال سخت بکوشید، چون در این شب خداوند متعال بر خود واجب کرده که درخواست مشروع هیچ درخواست کننده ای را ردّ نکند و این شب را خداوند برای ما اهل بیت ع قرار داد در برابر شب قدری که برای رسول خدا (ص) قرار داد، پس در دعا و خواستن از خدا و ثنای بر او بسیار بکوشید.. 
عن ابی یحیی عن جعفر بن محمد الصادق (ع) قال: سئل الباقر (ع) من فضل لیله النصف من شعبان، فقال: هی افضل لیله بعد لیله القدر، فیها یمنح الله العباد فضله و یغفر لهم بمنه فاجتهدوا فی القربه الی الله تعالی فیها فانها لیله آلی الله عزّوجلّ علی نفسه ان لا یرد فیها سائلا ما لم یسئل الله معصیه و انها اللیله التی جعلها الله لنا اهل البیت بإزاء ما جعل لیله القدر لنبینا (ص) فاجتهدوا فی الدعاء و الثناء علی الله تعالی - الإقبال بالأعمال السید بن طاووس ج 3 ص 315 
در روایت دیگر جناب جبرئیل درباره فضیلت شب نیمه شعبان به پیامبر ص فرمود : در این شب عزیز درهای آسمان از درهای رحمت و باب رضوان و باب مغفرت و باب فضل و باب توبه و باب نعمت و باب جود و احسان به روی بندگان گشوده می شود. 
فان هذه لیله تفتح فیها ابواب السماء فیفتح فیها ابواب الرحمه و باب الرضوان و باب المغفره و باب الفضل و باب التوبه و باب النعمه و باب الجود و باب الاحسان - جامع أحادیث الشیعة ج 7  ص390

 

یاسید الکریم

خیلی که اهل مطالعه نیستیم اما اجمالا باید بدانیم شهید احمد کاظمی که بود که حاج قاسم سلیمانی با اشک می گفت حاضرم همه عمرم را بدهم و فقط یه بار دیگر صدای احمد را بشنوم؟ احمد که بود که حاج قاسم او را خلاصه واقعی از امام خمینی می دانست؟ چرا در نگاه حاج قاسم احمد فاتح واقعی خرمشهر بود؟ احمد که بود که حاج قاسم او را قله ای می دانست که با فاصله گرفتن از او تازه عظمت او را متوجه می شدی؟ در بیسیم اولین نفری که می‌گوید خرمشهر را خدا آزاد کرد، احمد کاظمی بود. این عظمت نگرش یک شهید است. امثال شهید حججی با نام او و با الهام از او راه خود را پیدا کردند. احمد اهل ادب و اهل راز و اهل محاسبه و اهل بی تابی بود.. بی تاب.. باید شهید کاظمی را بشناسیم و در مورد امثال او مطالعه کنیم. 


 
حاج قاسم :
هیچ نمازی ندیدم، که احمد بخواند و در قنوت یا در پایان نماز گریه نکند و پیوسته این ذکر: یا رب الشهدا، یا رب الحسین، یا رب المهدی ورد زبان احمد بود و بعد گریه می کرد... احمد آدم را به یاد آن انسان پر از حیای جنگ می انداخت، لذا امروز که احمد را از دست دادیم انگار یک یادگار از همه یادگاران جنگ را از دست داده ایم، آن کسی که از همه ارزشهای جنگ نشانه ای در خود داشت از دست داده ایم، به همین دلیل هم پیوسته خودش را محاسبه می کرد، پیوسته خودش را سرزنش می کرد، پیوسته بی قرار بود... احمد به هر جایی که وارد می شد به نیروی زمینی مقام داد نه نیروی زمینی به احمد. لذا در هر کجا قرار می گرفت او تأثیرات معنوی اش، تأثیرات رفتاری و اخلاقی اش بی نظیر بود، ما در تاریخ انسانها کمتر داریم آدم به این خوبی جامع باشد، آدمهای جامع نادرند، اینطوری نیست که ما فکر می کنیم جامعه ما پر از احمد است و کسانی جای این خلأ ها را پر می کنند، نه اینطور نیست، امکان ندارد که این خلأها به سادگی پرشود، طول می کشد در جامعه بشری کسانی مثل احمد متولد شوند.. در 10 عملیات بزرگ جنگ، یعنی عملیات ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، بدر، خیبر، والفجر 10، کربلای 5 و والفجر 8 در هر ده عملیات بزرگ جنگ، در شش عملیاتش ناجی تصرف محورش احمد بود.. باید بگوییم شهید کاظمی، واقعا مالک اشتر برای نظام جمهوری اسلامی بود.. احمد آدم بی‌تابی بود. او در تمام این دوره بی ‌تاب بود برای اینکه به مقصد و شهادت برسد.. 
 
فایل تصویری صحبت های حاج قاسم درباره شهید کاظمی ( اینجا ) 

کتاب هایی درباره شهید احمد کاظمی ( اینجا ) 
  

سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا (مریم/15) 

یاسید الکریم

در این روزها و ماهها که به علت این بلیه همگانی کرونا بیشتر کنار هم هستیم و کودکان و نوجوانان بسیاری از دایره فعالیت ها و دوستان و تفریح های غیر مجازی خود را از دست داده اند و در یک جمله با یک طیف افسردگی پنهان جمعی مواجه ایم و نوجوانان و کهنسالان در معرض آسیب بیشتری هستند. در این بین باید با حوصله بیشتر با حوصله افزون تر با حوصله بالاتر و دخالت کمتر در حریم خصوصی اعضای خانواده و پذیرش تفاوت سلیقه هایی که هیچ دلیل محکم شرعی و عقلی بر رجحان  نگرش مد نظر خود نداریم و با اکتفا به فرامین ضروری به فرزندان و کاهش سرزنش های مداوم و طولانی و کم ثمر و تغافل از بعض احوال و افعال کودکان و حتی همسر و ایجاد جایگزین های سالم و مفید و تا حد امکان دلنشین و لذت بخش و گهگاه انجام کارهایی که آنها بدانند حقوق و وظایف آنها در خانواده دو طرفه است، اقدام کرد. اعضای خانواده باید بدانند هم را دوست دارند و برای حضور و زحمات هم احترام قائل اند. 

 

یاسید الکریم

اگر مسئولین عالی فرهنگی و سیاسی کشور
قدر زیرساخت های فرهنگی کشور را می دانستند
غبار پای زوار حسین ع را سرمه چشمان خود می کردند..

و وقتی به اسم قانون و مسائل مشابه به مبارزه عملی با این شعائر دینی برویم زیرساخت های فرهنگی کشور را به فنا داده ایم. این خیلی تلخ است که مسئولین بگویند حتی اگر عراق اجازه دهد ما اجازه نمیدهیم! شما عزیزان همان سیاست و اقتصاد را به اعلی علیین رسانده اید و ارزش پول ملی با بی کفایتی و خیالات فاسد و تدابیر ابتر شما با خاک یکسان شده کافی است. در کشور بیش از هزار بیمارستان را می توانستیم بهداشتی نگه داریم، اما کل حرم امام رضا ع به اندازه یک بیمارستان نمی شد بهداشتی نگه داشته شود؟ چرا 69 روز تعطیل شد؟ اینها بیانگر این است که اسلام و فرهنگ در کشور ما یتیم است و متولی کاردان و فعالی ندارد. بله ادا و اطوار حمایت از اسلام زیاد داریم اما در عمل سست و خسته و منفعل هستیم. آیا نمی شد از زوار تعهد گرفت بعد ورود به کشور، مثلا دو هفته قرنطینه باشند؟ هیچ راه دیگری متصور نیست؟ نه! اصلا کوتاه ترین دیوار، دیوار شئونات فرهنگی در کشور است. به قول امام ره "این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگهداشته" و باید بدانیم کشور ما بدون اسلام تفاوتی با بقیه دولت ها ندارد. و چه بسا در مادیات و عرفیات بسیار قوی تر از ما کشورداری کرده باشند.. می شد و می شود خیلی از ظواهر دینی را در هر شرایطی حفظ کرد، اگر واقعا بخواهیم و زیرساخت های فرهنگی کشور برای ما معنا و ضرورت داشته باشد. و البته این مسائلی که عرض شد بخش همه فهم و ساده ای از فرهنگ بود و به قول جناب پناهیان، "سیدالشهدا چیزی بسیار فراتر از فرهنگ ماست." اگر عینک دودی مان کمی کنار برود. 

یاسید الکریم

جلال آل احمد درباره عصر پهلوی اول می گوید:
“در آن دوره بیست ساله، از (رشته ی) ادبیات گرفته تا معماری، و از مدرسه گرفته تا دانشگاه ، همه مشغول زرتشتی بازی و هخامنشی بازی بودند” و “هدف اصلی شان این بود که بگویند حمله اعراب (یعنی همان ظهور اسلام در ایران) نکبت بار بود و ما هرچه داریم از پیش از اسلام داریم … می خواستند برای ایجاد اختلال در شعور تاریخی یک ملت، تاریخ بلا فصل آن دوره را نادیده بگیرند و شب کودتا (ی رضاخان) را یکسره به دمب کوروش و اردشیر بچسبانند. انگار نه انگار که این میانه هزار و سیصد سال فاصله است”
(در خدمت و خیانت روشنفکران، چاپ 1347 صفحات ۳۲۴ و ۳۲)

یاسید الکریم

#امام_صادق سلام الله علیه فرمود: هر کس از روی رحمت و شفقت بر ما و بخاطر مصائبی که به ما اهل بیت ع رسیده گریه کند، خداوند پیش از جاری شدن اشک  بر صورت ش،  او را مشمول رحمت خود می نماید و اگر یک قطره از اشک بر حسین ع در جهنم بیافتد، آتشِ آن را خاموش می کند، به حدی که گرما و آتشی برای آن باقی نمی ماند. 
عن ابی عبدالله سلام الله علیه: ما بکی احد رحمه لنا و لما لقینا الا رحمه الله قبل ان تخرج الدمعه من عینه فاذا سالت دموعه فی خده فلو ان قطره من دموعه سقطت فی جهنم لاطفئت حرها حتی لا یوجد لها حر #کامل_الزیارات باب32 روایت 6 ص 101
پ ن : همانگونه که توبه با این که یک عمل فردی و شخصی است و ممکن است حتی نتایج و آثار تخریبی گناه و تخلف را اصلاح نکند و فقط در حد یک تصمیم جدی باشد مورد توافق مذاهب خمسه است و هیچ فرقه ای منکر آثار و نتایج توبه نیست؛ هر گونه توجهات به اهل بیت ع واجد آثار شخصی و جمعی و اجتماعی است. لذا خیلی اوقات صد نوشته جات و صد نامه ما برابر با کمترین گوشه چشم و عنایت افراد صاحب اعتبار و آبرو نیست، همان ها که همه خلقت طفیل وجود ایشان است و از جهت دیگر توبه حتی جزء فروع دین نیست ولی قبول ولایت و امامت اهل بیت ع و اقرار به امامت ایشان جزو اصول مذهب است. اما چه کنیم که همه ساله در این ایام همه مفسر دین می شوند و هر کس مختصر بلندگویی دارد شروع به اما و اگر و شرط و شروط برای باب نجات امت و اشک این گوهر نفیس عالمتاب می کند. خدا کند جزو گریه کنندگان بر حسین ع و حماسه آموزان از مکتب شریف او محشور شویم. ان شاء الله تعالی.  

 

یاسید الکریم

گاهی که انسان با خود خلوت می کند می بیند این الفاظ  پرهیاهوی دکتر و مهندس و حجه الاسلام و آیت الله و.. و این میزها و شهرت ها و موقعیت ها و مسافرت ها و.. چیزی به علوم نافع و معنویات صادق و ماندگار او اضافه نکرده و بلکه این القاب و تشریفات ظاهری، گرفتاری او را بیشتر کرده و چه بسا به معنویاتی که بیست سال پیش می طلبیده هنوز نرسیده و ازین سو موها جو گندمی شده و دل لطافت کمتری از سابق دارد و حق الناس های بیشتری روی هم آمده و الموت یدعوک من قریب .. اما چاره چیست؟ این روح دلقکی که عمری شهری را خندانده را که می تواند بخنداند و زخم های عمیق دل او را التیام بخشد؟ بله و انه هو اضحک و ابکی (نجم/43) بله کار کما فی السابق کار خداست و کس دیگری محل پناه نبوده و نیست. به خدا پناه ببریم و دست ازین خاله بازی ها برداریم و به چشم مسافر به دنیا بنگریم که سفر بزرگ نزدیک است.. و شبهای قدر فرصت بزرگی بر این گریه بر حال نزار خویشتن ما (فمالی لا ابکی؟) و کسب توانی نو برای در افتادن با مار نفس است که امروز اژدهایی برای خود شده است. قال امیرالمومنین علیه السلام: تجهّزوا رحمکم الله فقد نودى فیکم بالرحیل (خطبه 204) و یاری در این غربت سرا بیابیم و ناله کنیم.. هل من معین فأطیل معه العویل و البکاء. هل من جزوع فأساعد جزعه اذا خلا؟ (دعای ندبه) الهی بعلی بعلی بعلی.. 

یاسید الکریم