کاهش شدید قیمت دلار و سکه،
موجب درگیری اسحاق و جهانگیری شده است.
طبق اعلام بانک مرکزی در روز گذشته
این تحولات عمدتاً ناشی از توطئه دشمنان است.
روزنامه آفتاب یزد درین راستا سال 96 فرمود:
چیزی شبیه به توهم توطئه عین خوره به جان ما افتاده.
حجت الاسلام دکترصادق زیباکلام نیز در سال 89 فرمودند
توهم توطئه معضل تاریخی ایرانیان است.
امام صادق (ع) فرمود: در ضمن آنچه خداوند عزوجل به موسى بن عمران(ع) وحى کرد این بود که: اى موسى بن عمران، مخلوقى که نزدم محبوب تر از بنده مؤمن باشد نیافریده ام، [با این وجود] او را مبتلى کنم به آنچه براى او بهتر است و عافیت دهم در آنچه برایش بهتر است. [یعنی حقیقت خیر و شر مسائل و نتایج و عاقبت امور نزد خداست.] و آنچه شر اوست از او بگردانم به آنچه خیر او است [به زبان ساده عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد] و من به آنچه [دنیا و آخرت] بنده ام را اصلاح کند داناترم، پس [حالا که اوج محبت و خیر خواهی کلی مرا دانست] باید بر بلای [گاه به گاه] من صبر کند و نعمتهای مرا را شکر نماید [و گرفتار منیت و غفلت نشود] و به قضای الهی [در همه اطوار] راضى باشد، تا او را در زمره صدیقین نزد خود نویسم، مادامی که به رضاى من عمل کند و امرم را اطاعت نماید. [یعنی در یک کلام التزام به حرکت در مسیر رضای الهی در همه شئونات مقدمه ورود به دایره صدیقین است که رضای الهی، ابتدائا و التزاما و نتیجتا با اطاعت از اوامر الهی در همه احوال حاصل می شود.]
عن داود بن فرقد عن ابی عبدالله (ع) إن فیما أوحى الله عزوجل إلى موسى بن عمران «یا موسى بن عمران، ما خلقت خلقاً أحبّ إلیّ من عبدی المؤمن، فإنّی إنّما أبتلیه لما هو خیر له، و اُعافیه لما هو خیر له، و أزوی عنه ما هو شرّ له لما هو خیر له، و أنا أعلم بما یصلح علیه عبدی، فلیصبر على بلائی و لیشکر نعمائی و لیرض بقضائی، أکتبه فی الصدّیقین عندی إذا عمل برضائی و أطاع أمری»
الکافی ج 2 ص 62 ح 7 سند صحیح
وسائل الشیعة ج3 ص253 ح [3552]
مسکّن الفؤاد ج 1 ص 88
اُصول الدین الحائری ج 1 ص 128
امام صادق(ع) گوش دادن به لهو و غنا موجب رویش نفاق است، چنان که آب مایه روییدن گیاه / عن عنبسة عن ابی عبد الله (ع) قال: استماع اللهو و الغناء ینبت النفاق کما ینبت الماء الزرع / الکافی ج 5 ص 434
امام صادق(ع) فرمود : آیا نمی دانی کسی که منتظر امر ظهور باشد و صبر کند بر اذیت ها و ترس ها ، در زمره ما اهل بیت(ع) خواهد بود؟ زمانی منتظر ظهور باش که فساد ظاهر شده است. آن روزی که آلات لهو [و لهویاتی که مانع یاد خداست، همه جا و به آسانی] نواخته می‌شود، کسی اعتراض نمی‌کند، اگر کسی هم اعتراض کند [به امور مختلف] متهم می‌شود، این از علائم ظهور است. / محمد بن ابی حمزة‌عن حمران عن ابی عبدالله علیه السلام : ألا تعلم ان من انتظر امرنا و صبر علی ما یری من الاذی و الخوف فهو غدا من زمرتنا ... و یستمر فی ذکر شیاع الفحشاء و الفساد .. و رأیت الملاهی قد ظهرت یُمرّ بها، لا یمنعها احدٌ و لا یجتنب احد علی منعها / الکافی ج 8 ص 39
فضل بن شاذان از نامه امام رضا (ع) به مامون می گوید که بنابر درخواست مامون، امام رضا (ع) گناهان کبیره را مکتوب کرد. که حضرت از شرک بالله برمی شمارد تا به استفاده از آلات لهو می رسد. / عن الفضل بن شاذان عن الرّضا (ع) فی کتابه إلى المأمون قال: الایمان هو أداء الامانة و اجتناب جمیع الکبائر الشرک... و الاشتغال بالملاهی. / وسائل الشیعة ج15 ص 329
امام صادق(ع) فرمود: [آلات لهو و] لهویاتی که از یاد خدا [و عبادت و دعا و قرائت و اعمال و احوال دینی ] باز می دارد، حرام است مثل غنا و تار زدن. / عن الاعمش عن جعفر بن محمد علیه السلام فی حدیث شرائع الدین: و الکبائر محرمةٌ و هی .. و الملاهی التی تصد عن ذکر الله مکروهة کالغنا و ضرب الاوتار. وسائل الشیعه ج 15 ص 331
امام صادق (ع) روایت کرد که پیامبر (ص) فرمود: «نهی می کنم شما را از رقاصی و مزمار و بربط و طبل» / عن ابی عبدالله(ع) قال قال رسول الله انهاکم عن الزفن و المزمار و عن الکوبات و الکبرات / الکافی، ج 6، ص 432
آیات عظام امام (ره)، آیه الله خامنه ای (دام ظله)، آیه الله سیستانی (دام ظله)، و آیه الله مکارم شیرازی (دام ظله) : گوش دادن و یا نواختن هر نوع موسیقی که مطرب باشد جایز نیست. و ملاک در حرمت، شاد یا غمناک بودن موسیقی نیست؛ بلکه ملاک مطرب بودن یا نبودن آن است.
آیت الله تبریزی (ره): موسیقی مناسب مجالس خوش گذرانی موسیقی لهوی است و نواختن و گوش دادن به آن حرام است.
آیت الله بهجت (ره): نوازندگی با آلات مختص به لهو در غیر لهو بنابر احتیاط واجب جایز نیست و استعمال آنها در لهو مطلقاً حرام است و موسیقی مطرب استماع آن هم حرام است.
آیه الله وحیدخراسانی (دام ظله): گوش دادن به هر آهنگ لهوی که مناسب مجالس گناه و خوش گذرانی است جایز نیست.
آیت الله نوری همدانی (دام ظله): گوش دادن به هر آهنگی که مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانی است جایز نیست.
امام خمینی (ره): بنابراحتیاط واجب رقصیدن خانم ها در هر کجا اعم از مجلس عقد و عروسی و یا مولودی ها جایز نیست مگر رقصیدن زن برای همسر خود.
آیت الله بهجت: رقص مطلقاً اشکال دارد.
مقام معظم رهبری: اگر رقص منجر به تحریک شهوت شود یا مستلزم فعل حرام یا ترتب مفسده ای باشد، حرام است.
و رقص زن برای شوهرش یا بر عکس، اگر همراه ارتکاب حرامی نباشد، اشکال ندارد.
آیت الله صافی گلپایگانی: فقط رقص زن برای شوهرش جایز است و در غیر این صورت حرام است.
آیت الله وحید خراسانی: رقصیدن مطلقاً بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
آیت الله سیستانی: به احتیاط واجب جایز نیست به جز رقص زن و شوهر در جایی که دیگری نباشد.
حضرت آیت الله مکارم: تنها رقص زن برای شوهرش جایز است و بقیه اشکال دارد.
پ ن : سه چیز جور باشه بساط همه چی جوره 1_دولت پر حرف و کم کار 2_سپاه پر کار و کم حرف 3_دشمنای یکدست و اغواگر 4_عدلیه بی ذوق و جامعه نشناس 5_ خواص و سلبریتی های بی مسئولیت و اباحه گر 6_ ملت جوگیر و احساسی. چهار تا شد؟ عب نداره یکی ش تو امتحان نمیاد.
#فرهنگ #اقتصاد #دولت #حاشیه #سلبریتی #هژبری #سپاه
امام کاظم علیه السلام فرمود لقمان به پسرش سفارش کرد:
فرزندم در برابر حق، فروتن باش تا عاقل ترینِ مردم باشى
زیرک [حقیقی] در برابر حق منقاد است و گردنکشی ندارد.
یا هشام إن لقمان قال لابنه
تواضع للحق تکن أعقل الناس
و ان الکیس لدی الحق یسیر
الکافی ج 1 ص 16 ح 12
تحف العقول ج 1 ص 386
بحارالأنوار ج 78 ص 299
یکی از راههای شناخت شخصیتهای بزرگ، پرسشها و پاسخهای آنهاست. گاهی مردان بزرگ از شخصیتهای آینده دار و جوان در حضور دیگران سؤالاتی میکنند تا موقعیت والای آنان را به دیگران بفهمانند. امام علی علیه السلام از فرزندش امام مجتبی علیه السلام چند سئوال پرسید و آن حضرت نیز پاسخ داد: [بخش هایی از آن را با هم مرور می کنیم ]
حضرت علی علیه السلام از فرزندش امام حسن علیه السلام از موضوعاتی پرسید؛
امیرالمومنین(ع) : شرف چیست؟ امام مجتبی (ع) : خوش رفتاری با بستگان و تحمل بد رفتاری آنان
پرسید: پستی چیست؟ پاسخ داد: پستی یعنی آنکه دنبال جمع مال باشد و بهره ای به همسرش نرساند.
پرسید: بزدلی چیست؟ پاسخ داد: بی باکی و جسارت نسبت به دوستان و واهمه و ترس از دشمنان.
پرسید: بی نیازی چیست؟ پاسخ داد: بسنده نمودن شخص به آنچه که
خداوند روزی او ساخته، هر چند اندک باشد و در حقیقت بی نیازی واقعی، بی نیازی نفس است.
پرسید: گردن فرازی چیست؟ پاسخ داد: سرگرانی و درگیر شدن با بزرگان محترم جامعه.
پرسید: ذلت چیست؟ پاسخ داد: شیون بیهوده به هنگام واقعه ای ناگزیر.
پرسید: تکلف بیهوده چیست؟ پاسخ داد: سخن گفتن در آنچه به تو مربوط نیست.
پرسید: بزرگواری چیست؟ پاسخ داد: اینکه در بدهکاری هم، بخشنده باشی و از خطای دیگران درگذری.
پرسید: نا بخردی چیست؟ پاسخ داد: ستیز با امام [و معلم] خویش و اینکه صدایت را در برابر او بلند کنی.
پرسید: دوراندیشی چیست؟ پاسخ داد: بردباری زیاد و مرافقت با اطرافیان و زیر دستان.
پرسید: حرمان چیست؟ پاسخ داد: رها ساختن قسمتی که روزی توست. در حالی که به تو عرضه شده.
امیرالمومنین(ع) پرسید: سفاهت چیست؟ پاسخ داد: سفیه آن است که در مالش تصرفات احمقانه میکند و در حفظ آبروی خویش سهل انگار است. دشنام می شنود ولی [از زبونی] پاسخ نمیدهد و همواره نسبت به خویشاوندان و زیر دستان خویش، متهم به کوتاهی و کم کاری است.
علی (ع) فرمود: [آفرین فرزندم الحق که عالم و عاقل هستی] از رسول خدا (ص)
شنیدم که فرمود: «هیچ فقری بدتر از جهل و هیچ ثروتی فراتر از عقل نیست.»
سأل علی علیهالسلام ابنه الحسن: عن أشیاء .. قال: فما الشرف؟ قال: اصطناع العشیرة، و حمل الجریرة .. قال: فما اللؤم؟ قال: احراز المرء نفسه و بذله عرسه ... قال: فما الاخاء؟ قال: المواساة فی الشدة و الرخاء قال فما الجبن؟ قال الجرأة علی الصدیق و النکول علی العدو.. قال: فما الغنی؟ قال: رضی النفس بما قسم الله تعالی لها و ان قل و انما الغنی غنی النفس قال: فما المنعة؟ قال: شدة البأس و منازعة أعزاء الناس، قال: فما الذل؟ قال: الفزع عند المصدوقة... قال: فما الکلفة؟ قال: کلامک فیما لا یعنیک، قال: فما المجد؟ قال: أن تعطی فی الغرم و تعفو عن الجرم، قال: فما الخرق؟ قال: معاداتک امامک و رفعک علیه کلامک.. قال: فما الحزم؟ قال: طول الاناة و الرفق بالولاة.. قال: ترکک حظک و قد عرض علیک، قال: فما السفه؟ قال: الأحمق فی ماله و المتهاون فی عرضه، فیشتم فلا یجیب و المتهم بأمر عشیرته هو السفیه. فقال علی علیه السلام: سمعت رسول الله (ص) یقول: «لافقر أشد من الجهل، و لا مال أعود من العقل» http://ar.lib.eshia.ir/71810/1/237
مصادر : احقاق الحق، ج 19، ص 358
البدایة و النهایة (ابناثیر) ج 8، ص 44.
بحارالأنوار، ج 69، ص 194، ح 14.
تاریخ دمشق ابنمنظور، ج 7، ص 30.
تاریخ دمشق ترجمة الامام الحسن (ع) ص 166
تحف العقول ص 225.
تفسیر برهان، ج 4، ص 344.
حلیة الابرار، ج 3، ص 49، ب 8
حلیة الاولیاء، ج 2، ص 45.
کشف الغمة، ج 2، ص 142.
مجالس السنیة، ج 2، ص 244.
مستدرک الوسایل ج 12، ص 59، ح 5 / 13505، و ص 438، ح 4 و..
مسند الامام المجتبی علیه السلام، ص 677، ح 1، و ص 108، ح 28 و..
معانی الأخبار (صدوق) ص 401، ح 62، و ص 245، ح 3، ص 247، ح 1.
موسوعة المصطفی و العترة، ج 5، ص 113 و 116.
وسائل الشیعة، ج 9، ص 38، ح 10/11466، ب 5، و ج 11 و..
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم ... الم تر الی الذین یزعمون انهم آمنوا بما انزل الیک و ما انزل من قبلک، یریدون ان یتحاکموا الی الطاغوت و قد امروا ان یکفروا به و یرید الشیطان ان یضلهم ضلالا بعیدا
آیا ندیدی کسانى را که به خیال خود به آنچه از کتابهاى آسمانى که بر تو و بر پیشینیان نازل شده، ایمان آوردهاند، [با وجودی که ادعا می کنند که باور دارند که کفار باطل و ظالم هستند] ولى مى خواهند براى داورى [و تعیین حق و باطل و به اسم حفظ حقوق جامعه اسلامی] نزد طاغوت و حکّام باطل بروند؟! با وجودی که به آنها دستور داده شده که به [تمام شئونات] طاغوت، کافر شوند. [خصوصا هر گونه تعامل که مخل پیشرفت و عزت و کیان جامعه اسلامی بوده و موید قبول زمین و قواعد بازی توسط دشمنان حربی و صالح دانستن داوری کفار و مشرکین در قبال امور هویتی جامعه اسلامی باشد، ممنوع است] [بلی] شیطان مى خواهد آنان را به گمراهی های عجیب و غریب گرفتار کند.
و اذا قیل لهم تعالوا الی ما انزل الله و الی الرسول رایت المنافقین یصدون عنک صدودا
و هنگامى که به آن جماعت گفته شود: به سوى آنچه خداوند [از دستورات و شیوه حکومت داری و طرز زندگی] نازل کرده، رو بیاورید و به سوى پیامبر بیایید [و فرامین ایشان را اطاعت کنید تا در دنیا سربلند و موفق و در آخرت کامیاب و سعادتمند شوید] ، منافقان را مى بینى که [از قبول دعوت و فرامین]ِ تو، اعراض مى کنند! [و مکررا با عناوین مختلف، بهانه جویی می کنند.]
فکیف اذا اصابتهم مصیبة بما قدمت ایدیهم ثم جآووک یحلفون بالله ان اردنا الا احسانا و توفیقا
پس چگونه است وقتى به خاطر [تفکرات و نگرش غلط و] اعمال شان [و نیرنگهای دشمن مکار]، گرفتار مصیبت مى شوند، [از سر ناچاری] به سراغ تو مى آیند، و سوگند یاد مى کنند که ما اراده ای جز نیکى و احسان [به جامعه اسلامی] و توافق و صلح [میان طرفین نزاع] نداشتیم!
اولئک الذین یعلم الله ما فی قلوبهم فاعرض عنهم و عظهم و قل لهم فی انفسهم قولا بلیغا
آنها کسانى هستند که خدا، از آنچه در دل دارند، [و از باطن خبیث بعض ایشان و از ترس و ذلت عده دیگرشان] با خبر است. [اما بنابر مصالحی] [فعلا] از [مجازات]ِ آنان صرف نظر کن! و آنها را [در خلوت و جلوت] اندرز ده! و با کلام رسا و واضح ، نتایج [برنامه ها و تفکرات و] اعمال شان را به آنها گوشزد نما [که در اثر اشتباهات و انحرافات ایشان جامعه چه ضرراتی دیده و در اثر این ذلت پذیریها و کوته نگری ها ، چه خطرات دیگری سر باز کرده است. ] صدق الله العلی العظیم. (سوره نساء / آیات شریفه 59 الی63)
پ ن : روزهایی بر این مملکت گذشت که حتی آب خوردن این ملت را وابسته به توافق با اجانب و چند کشور گستاخ غربی کردند و شیطان بزرگ و دشمن حربی را کدخدای عالم شمردند و برای بستن دهان منتقدین صدها توهین و برچسب حواله ایشان کردند و صدها مسئول میانی و ارشد برجام چای را تصمیم نظام [شما بخوانید تصمیم رهبر] خواندند در حالی که رهبری بارها فرموده بودند من به مذاکرات با آمریکای جنایتکار خوشبین نیستم و نهایتا این قائله حکمیت برجام را با شروط متعددی اجازه دادند. مدتهای طولانی شروط رهبری اجرا نشد و ارکان مختلف نظام از جمله مجلس [آن زیبای خفته] قدم موثری در اجرای دستورات و شروط مد نظر رهبری بر نداشتند [که دو تا از واضح ترین آن شروط، رفع یکباره تمام تحریم ها همزمان با امضای برجام و ممنوعیت هر گونه تحریم جدید توسط غرب بود ] و باز امروز که آمریکای مستکبر همانگونه که انتظار می رفت با تمام امتیازات و شیرهایی که به غرب دادیم، زیر میز برجام کوبید تا بلکه با ترساندن سیاسیون کدخدا ترس امتیازات بیشتری بگیرد، حالا که برجامیون غیر انقلابی و لیبرال و بزدل و سلطه پذیر [که چندین توافق ذلیلانه در این 20 سال برای ملت امضا کرده اند] تشت رسوایی شان از لب بام افتاده و حتی آلمان هم بجای پاسخگویی، می گوید نمی تواند با تحریم های آمریکا [آن وحشی سلطه گر] مقابله کند،
رئیس جمهور مثلا شجاع و مثلا صادق ما، بجای شرمندگی از دلار 7000 تومانی و جرایم 2 و 6 میلیاردی آمریکا علیه ایران و دهها فلاکت ناشی ازین برجام نافرجام و عوض عذرخواهی از ملت و اطاعت از رهبری و اخذ تضمین معتبر از غرب به آنها تضمین می دهد و باز امروز سخنرانی می کند و همگان را به ائتلاف و وحدت دعوت می کند! ملت تفرقه ای نداشته که هر بار شما گندی می زنید و خطری حس می کنید سریع ملت را دعوت به وحدت می کنید، ملت از همان روز اول وحدت داشته و دارد و فقط مشکل محجوب بودن این ملت است که به هر کاندیدای صد زبان که شعارهای قشنگی بدهد اعتماد میکند و امروز مجبور است دلار 7000 تومانی را تحمل کند و امثال شما در مبل های طلایی خود طنازی کنید. آقای روحانی تازه امروز یاد بازخوانی فرامین امام افتاده که همه فریاد خود را سر آمریکا بزنید و ملت را به تندرو و کند رو تقسیم نکنید! آقای روحانی شما در راس قله ی کاسبان تند رو و کند رو هستید ، آقای روحانی کمتر با شعور این ملت صبور بازی کنید. مشکل از ذات شما نیست مشکل از ترس شما و تفکرات ذلیلانه طیف شماست که بجای شرمندگی دنبال فرافکنی هستید، آقای روحانی این قدر مردانگی داشته باشید که به گفته خودتان "همه مسئولیت این مذاکرات" با شیطان بزرگ را به عهده بگیرید. و این روزها می گذرد و عزت و ثروت یک ملت اسلامی ، بزرگترین حق الناس است اگر باور کنیم.
هدیه و شادباش تقدیم به همه معصومین (ع)
و اجابت حوائج مادی و معنوی همه عزیزان جان
و تعجیل در فرج مولا (عج) ختم 14000 صلوات داریم
و فرصت انجام صلوات ها از امشب تا عصر جمعه
دوستانی که مایل هستن از 200 تا 500 صلوات
رو انتخاب و در کامنت یا پی وی اعلان کنند.
مطالعه شود http://ahlolbait.com/article/6759/
ابوحمزه ثمالی روایت میکند حضرت باقر العلوم (ع) فرمود :
[آگاه باشید که] در حقیقت نزدیکترین مردم به خداوند عزوجل و داناترین آنان به او و مهربان ترین افراد به مردم، رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) هستند. پس داخل شوید در آن اموری که اهل بیت درآن وارد می شوند و جدا شوید از آن [احوال و امور و] افرادی که اهل بیت از آنها جدایی پیشه می کنند، یعنی دنباله رو حسین(ع) و فرزندان [معصوم] او باشید ، که در واقع ، حقیقت [دین و سعادت در همه جوانب آن] نزد ایشان [اهل بیت] است و آنان اوصیاء [حقیقی] بوده و ائمه [واجب الطاعه] در جمع ایشان است. پس هرجا آنان را یافتید از ایشان [در دین و دنیای خود] پیروی کنید و اگر صبح کردید و فردی از آنان را [در جمع خود و به عنوان رهبر و صاحب اختیارات] ندیدید همه به خداوند [فریاد التجاء و] استغاثه سر دهید و به سنت هایی که [سابقا] بر آن بودید [و مطمئن هستید از اهل بیت رسیده] بنگرید و از آن سنتها پیروی کنید و دوست بدارید آن را که دوست داشتید [یعنی بر محبت و ولایت پایدار بمانید ] و دشمن بدارید آن را که دشمن داشتید [و بر دشمنی دشمنان خداوند و اسلام و اهل بیت پافشاری کنید] [خلاصه بر این امور معتقد و ملتزم باشید] و چه امر فرج [مولا و گشایش امور خودتان] به شما نزدیک خواهد بود.»
عن أبى حمزة الثمالیّ عن أبى جعفر (ع) قال سمعته یقول: إنّ أقرب النّاس الى اللّه عز و جلّ و أعلمهم به و أرأفهم بالناس محمّد (ص) و الأئمة (ع)، فادخلوا أین دخلوا و فارقوا من فارقوا- عنى بذلک حسینا و ولده. فإنّ الحقّ فیهم و هم الأوصیاء و منهم الأئمة فأینما رأیتموهم فاتبعوهم و إن أصبحتم یوما لا ترون منهم أحدا فاستغیثوا باللّه عز و جلّ و انظروا السنّة الّتی کنتم علیها و اتبعوها و أحبوا من کنتم تحبّون و أبغضوا من کنتم تبغضون، فما أسرع ما یأتیکم الفرج.
سه سند صحیح
کمال الدین شیخ صدوق ج 1ص 328 ح 8
بحارالأنوار علامه مجلسی ج51 ص 136 ح 8
مسند إمام باقر (ع) عطاردی ج 1 ص 329
الإمام المهدی فی القرآن و السنه ج 1 ص 172
هدیه به سیدالشهدا (ع) و سیدالساجدین(ع)
و باب الحسین (ع) و همه معصومین علیهم السلام
و اجابت حوائج مادی و معنوی همه عزیزان جان
و تعجیل در فرج مولا (عج) ختم 14000 صلوات گرفتیم
و فرصت انجام صلوات ها تا عصر یکشنبه
دوستانی که مایل هستن از 200 تا 500 صلوات
رو انتخاب و در کامنت یا پی وی اعلان کنند.
امام رضا (ع) از پدران بزرگوارشان روایت کرد که رسول خدا (ص) فرمود: هر که دوست دارد بر کشتی سوار نجات شود و به عروه الوثقی دست یابد و به حبل الله متین چنگ زند، پس باید بعد از من ولایت و سرپرستی علی (ع) را بپذیرد و با دشمنش دشمنی کند، و به ائمه هدا از فرزندان او [در همه امورات زندگی] اقتدا و از آنها پیروی کند چرا که آنان خلفا و اوصیاء من اند؛ آنها حجت های خداوند بعد من بر خلق و بزرگان امت و کشاننده و راهبر پرهیزکاران به سوی بهشت اند، حزب آنها، حزب من و حزب من، همان حزب الله است و حزب دشمنان علی(ع) [ و ائمه (ع) ]، همان حزب شیطان است.
عن الحسین بن خالد، عن أبی الحسن علیّ بن موسى الرضا (ع) عن أبیه عن آبائه (ع) قال: قال رسول اللّه (ص) من أحبّ أن یرکب سفینة النجاة، و یستمسک بالعروة، و یعتصم بحبل اللّه المتین فلیوال علیا بعدی و لیعاد عدوّه، و لیأتمّ بالأئمة الهداة من ولده، فإنّهم خلفائی و أوصیائی، و حجج اللّه على الخلق بعدی، و سادة أمّتی، و قادة الأتقیاء إلى الجنّة، حزبهم حزبی، و حزبی حزب اللّه، و حزب أعدائهم حزب الشیطان
أمالى صدوق ج 1 ص 18 سند صحیح
عیون أخبار الرضا (ع) ج 1 ص 292 ح 43
إحقاق الحق التستری ج 34 ص 65
بحار الانوار المجلسی ج 38 ص 92 ح 5
ینابیع المودة القندوزی الحنفی ج 3 ص 291
کشف الغمة الإربلی ج 2 ص 816
شادی نبی مکرم اسلام(ص) و دیگر معصومین(ع)
و اجابت حوائج مادی و معنوی همه عزیزان جان
و تعجیل در فرج مولا (عج) ختم 14000 صلوات گرفتیم
و فرصت انجام صلوات ها تا عصر فردا است.
دوستانی که مایل هستن از 200 تا 500 صلوات
رو انتخاب و در کامنت یا پی وی اعلان کنند.
امیرالمومنین (ع) خطبه فرمود : و شهادت می دهم که همانا محمد صلى الله علیه و آله بنده و رسول و برگزیده او است از میان آفریدگانش، که به علم خود او را برگزید و براى وحى خویش انتخابش فرمود، و او را امین بر اسرار خود ساخت و براى [هدایت بزرگ] خلق ش او را پسندید، و براى کار بزرگ [نبوت] خویش و پرتو افکنى دستورات دین ش و شاهراه هاى [رستگاری] خویش اختیارش فرمود، و او را کلید وحی خود و سبب [اکمال] رحمتش قرار داد، در هنگام فترت [و غیبت] رسولان و دوران خموشى علم و دانش و زمان اختلاف ملتها و گمراهى از طریقه حق و جهالت مردم [نسبت] به پروردگار و انکار روز بعث (قیامت) [زندگانى پس از مرگ] و وعده [حسابرسی] سراى دیگر او را برانگیخت.
او را به سوى همه مردم [عالم] فرستاد و رحمت تمام جهانیان قرارش داد، و با کتابى ارجمند که برتری اش داد و آن را شرح و بیان کرده و واضحش ساخت و عزیزش [شکست ناپذیر] گردانید و محافظتش کرد از اینکه از هیچ جهتی باطل در آن راه نیابد ، [آری این اعجاز بزرگی است چرا که] از جانب خداوند فرزانه ستوده نازل گشته است.
در آن کتاب [بزرگ] مثلها [ی فراوان] براى مردم زد و آیات را در آن گوناگون [و متفاوت و حسب فهم همه مردمان قرار داد] تا شاید خردورى کنند، حلال و حرام [و دستورات شایسته زندگی] را در آن بیان فرمود و دین و آئین [و روش زندگی صحیح] را براى بندگانش در آن مقرر فرمود تا هم عذرى [برای عاملان] و هم بیمى [برای متخلفان] باشد، و تا اینکه براى مردم پس از ارسال انبیاء حجت و بهانه اى به جاى نماند، و وسیله ابلاغ [راههای شایسته] به مردم خدا پرست گردد، و آن حضرت [و آن دردانه خلقت] نیز رسالت خویش را ابلاغ فرمود، و در راه او نهایت تلاش را کرد، و تا هنگامى که مرگش فرا رسید او را پرستش کرد - رحمت خداوند متعال و سلام کامل الهی، فراوان بر او و آلش باد.
خطبته (ع) : وأشهد أن محمدا صلى الله علیه وآله عبده و رسوله و خیرته من خلقه ، اختاره بعلمه ، واصطفاه لوحیه ، و ائتمنه على سره ، و ارتضاه لخلقه ، و انتدبه لعظیم أمره ، و لضیاء معالم دینه ، و مناهج سبیله ، و مفتاح وحیه ، و سببا لباب رحمته ، ابتعثه على حین فترة من الرسل ، و هدأة من العلم ، واختلاف من الملل ، وضلال عن الحق ، و جهالة بالرب ، و کفر بالبعث والوعد ، أرسله إلى الناس أجمعین ، رحمة للعالمین ، بکتاب کریم قد فضله و فصله وبینه و أوضحه وأعزه ، وحفظه من أن یأتیه الباطل من بین یدیه و من خلفه ، تنزیل من حکیم حمید.
ضرب للناس فیه الأمثال ، و صرف فیه الآیات لعلهم یعقلون ، أحل فیه الحلال ، و حرم فیه الحرام ، و شرع فیه الدین لعباده عذرا و نذرا لئلا یکون للناس على الله حجة بعد الرسل ، و یکون بلاغا لقوم عابدین ، فبلغ رسالته ، وجاهد فی سبیله ، وعبده حتى أتاه الیقین، صلى الله علیه وآله و سلم تسلیما کثیرا.
الکافی ج 8 ص 174
الوافی کاشانی ج 8 ص 1151
مستدرک الوسائل ج 4 ص 66
شرح الکافی مازندرانی ج 12 ص 207
جواهرالکلام شیخ نجفی ج 6 ص 170
بحارالأنوارعلامه مجلسی ج ٧٤ ص ٣٥١
عمرکی خراسانی از علی بن جعفر (ره) از برادرش امام موسی کاظم(ع) از پدرش (ع) از پدرانش (ع) روایت کرد که رسول خدا (ص) فرمود: [روز قیامت] امر می شود که عده ای را به آتش جهنم ببرند، پس خداوند تبارک و تعالی به مالک جهنم می فرماید: به آتش جهنم بگو پاهایشان را نسوزاند، چون آنها با این پاها به طرف مساجد [برای اقامه نماز] می رفتند، سپس می فرماید: بگو صورتهای آنها را نیز نسوزاند، چون آنها به درستی و کمال وضو می ساختند ، دستهای ایشان را هم نسوزان چرا که آنها را برای دعا به سوی آسمان بلند می کردند، همچنین به آتش بگو: زبانهای ایشان را [نیز] نسوزاند، زیرا اینها [با این زبان] زیاد تلاوت قرآن می کردند. در این هنگام خازن جهنم به آنها می گوید: ای اشقیاء [شرح] حال شما چگونه است؟ ]که با این همه خوبیها مستحق جهنم شده اید] آنها در پاسخ می گویند: ما اعمال خود را برای غیر خدا انجام می دادیم، پس [از بارگاه عدل الهی ] به ما گفته شد : پاداش خود را از آنها که برای ایشان عملی [غیر خالص] انجام داده اید بگیرید.
عن العمرکی ، عن علی بن جعفر ، عن أخیه موسى (ع) عن آبائه (ع) قال : قال رسول الله (ص) : یؤمر برجال إلى النار فیقول الله جل جلاله لمالک : قل للنار لا تحرق لهم أقداما فقد کانوا یمشون إلى المساجد ، ولا تحرق لهم وجها فقد کانوا یسبغون الوضوء ، ولا تحرق لهم أیدیا فقد کانوا یرفعونها بالدعاء ، و لا تحرق لهم ألسنا فقد کانوا یکثرون تلاوة القرآن قال : فیقول لهم خازن النار : یا أشقیاء! ما کان حالکم؟ قالوا : کنا نعمل لغیر الله عزوجل ، فقیل لنا : خذوا ثوابکم ممن عملتم له.
ثواب الأعمال صدوق ج1 ص 267 سند صحیح
علل الشرائع صدوق ج 2 ص 466 سند صحیح
وسائل الشیعة ج 1 ص 70 ح [154] هکذا
بحار الأنوار مجلسی [دار الوفا] ج72 ص 296
برخی اسانید اهل تسنن : عن علی (ع) إنما الطاعة فی معروف
عن علی (ع) لا طاعة لأحد فی معصیة الله، إنما الطاعة فی المعروف
عن علی (ع) عن النبی (ص) إنّما الطاعة فی المعروف
عن علی (علیه السلام) : لا طاعة لبشر فی معصیة الله
صحیح مسلم ج 12 ص 469 ح (40)
سنن النسائی ج 7 ص 179 ح (4216)
مسند أبو داود ج 3 ص 93 ح (2625)
کنز العمال ج 6 ص 50 ح 14800
کنز العمال ج 6 ص 67 ح 14874
کنز العمال ج 6 ص 77 ح 14911
برخی نکات
1_ دعوت به معروف و اطاعت از معروف از مسلمات شرعی و عقلی است.
2_ تنها جایی اطاعت بلا قید مطرح است که نقشه کلی و فرعی و اجرای آن معقول و مشروع باشد مثلا نقشه کلی رعایت واجبات، نقشه فرعی انجام نماز و اجرای آن در وقت مناسب و شرایط آن و در زمین غیر غصبی و غیره. پس ما اطاعت مطلق از ما فوق و رئیس و والدین و معلم و استاد و برادر و دوست و همسر و .. نداریم. حتی در استفتائات رهبر معظم هم داریم که اطاعت از والدین واجب نیست. بلکه حسب موازین، رعایت احترام و حفظ شفقت و مهربانی با ایشان لازم است و اطاعت منحصر به موارد مشروع و معقول و معروف است که آن هم فی الواقع اطاعت از خداست و بقیه نقش مستقلی ندارند.
3_در بسیاری از ادارات و مناصب دولتی و امثالهم با این کلام مواجه می شویم که ماموریم و معذور! در حالی که طبق عقل و آیات کریمه و روایات وارده، اطاعت مطلق منحصر به افراد معصوم است و هر آن کس در آن حدودی که در دایره منویات و دستورات اهل بیت و سنن اسلامی حرکت کند. هیچ ماموری در هیچ اداره ای اعم از نظامی و قضایی و شهرداری و دارایی و امثالهم نمی تواند خلاف وجدان و انصاف و خلاف موازین عقلی و شرعی حقی را منع یا موضوع بیهوده یا خلاف شرعی را تحمیل نماید خواه آن تخلف در نفس الامر باشد یا مقدمتا یا التزاما به نحو موازی به بهانه رعایت سایر ادعاهای قانونی و شرعی انجام شود. لذا از امام خمینی ره نقل شده که فرمودند حتی کسی که مستحق اعدام است و برای اعدام برده می شود کسی حق ندارد یک سیلی بی جهت به او بزند و الا باید قصاص شود. اگر ما به این امور ملتفت نیستیم از کم سوادی یا حقارت نفس یا بی خبری از عظمت ثبت اعمال نزد خداوند و بزرگی رسیدگی روز جزاست و فراموشی مراقبه و مرگ و روز جزا این مشکلات را هم دارد. و گاهی هم حس جوگیری و گاهی حس اطفاء دایره غضب و احساس تملیک بر جمیع ما سوی و امثالهم ما را به این سعادت سوزی های معنوی می کشاند به نحوی که بعد مدتی خود شخص از داخل می فهمد پوچ است و هیچ راهی به آسمان ندارد و بزرگی این آثار تخلفات شرعی خصوصا نسبت به اشخاص، گره های پیچ در پیچ در حالات روحانی فرد ایجاد می کند که درمان آن گاهی محال است.
4_تا این بخش از مطالب توضیح واضحات بود ولو در اثر غفلت غبار فراموشی بر آن نشسته باشد. و نیاز به طرح روایات شیعه در انما الطاعه فی المعروف نیست و به بخشی از روایات عزیزان اهل تسنن اکتفا شد چرا که مبانی شیعه منطبق بر عقل و انصاف و معارف شریف اهل بیت (ع) است و این عامه هستند که گاهی ادعا می کنند اطاعت از ما فوق همیشه واجب است ولو با قهر و غلبه ریاست یافته باشد. لذا بیانات زیبایی از آیت الله بهجت و جریان شمر علیه اللعنه و نقل اقوال بزرگان اهل تسنن در موضوع انما الطاعه فی المعروف هست که در فرصت مناسب بازخوانی خواهد شد. اما آنچه در روایت شریفه از حضرت عبد صالح امام کاظم (ع) مطرح است چیزی فراتر ازین قاعده است و آن این که غرض از طاعات و عبادات هم باید الهی باشد و الا مستحق اجر الهی نخواهد بود. یعنی اگر پیش نماز، نماز می خواند باید برای خدا نماز بخواند و الا اگر غرض اصلی اخذ اجرت باشد نماز او باطل و فاقد ارزش نزد خداوند است. اگر معلم قرآن، اگر قاضی مجری عدالت، اگر کارمند دولت، اگر یک پدر، اگر یک مادر، فعل و عملی کاملا معقول و مشروع انجام دهد علاوه بر آن حسن عملی، نیاز به حسن فاعلی هم دارد یعنی باید برای خدا بگوید و برای خدا امر و نهی کند و برای خدا فعالیت کند و برای خدا بازخواست کند و این از مشکل ترین امور است [و مشکل تر از این حفظ این روحیه و حفظ این عمل است. لذا امام ره با شکسته بالی می فرمود گواهی می دهم تاکنون که مویم سپید شده دو رکعت نماز برای خدا نخوانده ام.] یعنی چه بسا بسیاری از کنش ها و واکنش های ما برای خدا نباشد و برای حفظ اموال، برای حفظ جایگاه اجتماعی، برای حفظ میز و حفظ حقوق و حفظ پرستیژ و اطفاء غضب یا حس لج بازی یا مچ گیری یا اثبات برتری و امثالهم، در یک مقطعی چند قدمی از عقل و قانون و شرع حرف می زنیم و اگر در پست دیگر یا محل یا وضعیت دیگری قرار بگیریم به راحتی از قواعد عقل و وجدان و شرع تخلف می کنیم. پس از خدا تشخیص درست و بموقع وظایف و اجرای صحیح و با نیت الهی آنها را عاجزانه بخواهیم.
5_نکته و عبرت دیگری از روایت باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر (ع) برای ما ، این است که آن جماعت مد نظر روایت افرادی هستند که اهل مسجد و اهل دعا و اهل قرآن و اهل خیرات بوده اند حداقل از مرحله حسن فعلی گذشته اند و در مرحله حسن فاعلی گرفتارند. بدا و بدا و بدا به حال ما کم سوادها و بی چاره های معنوی که سعادت خودمان را برای هیچ و پوچ بازیچه نفس و دیگران قرار داده ایم [آن هم به ثمن بخس] راحت دروغ می گوییم، تفتیش عقائد می کنیم، تهمت می زنیم، ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق می کنیم، تهدید می کنیم، توهین می کنیم، اموال دیگران را همچو غذایی لذیذ در اختیار می گیریم، ربا می دهیم، ربا می خوریم، خیانت در امانت می کنیم ، پس خیلی وضع دینی و معنوی ما ازین جماعت که توسط مالک دوزخ رحمه الله ، اشقیاء خطاب شده اند بدتر است.. و باید کمی به حال خود گریه کنیم.. خیلی ماخوذ به حیا باشیم می گوییم همه همین جورند و یا همین ها هم سر ما آمده است، اما تخلف دیگران ولو زیاد و مکرر باشد مجوز تخلف ما نیست [قل لا یستوی الخبیث و الطیب و لو اعجبک کثرة الخبیث فاتقوا الله یا اولی الالباب لعلکم تفلحون(مائده/100)] و ما بدوا و نهایتا مسئول گفتار و رفتار خویشتن هستیم، [فقل لی عملی و لکم عملکم (یونس/41) و لا تزر وازرة وزر أُخرى(انعام/164) یا آیها الذین آمنوا لا یضرکم من ضل اذا اهتدیتم (مائده/105)] اگر کسی دزدی کند در شان ما و دیانت ما نیست ما خود را با دزدها مقایسه کنیم، ما باید به دنبال علما و اهل بیت(ع) باشیم و بی رغبتی ایشان در دنیا و احوال آن و ریاست های آن و اهتمام ایشان به تعلیم و تعلم علوم نافع و تحصیل اعمال صالح و رعایت وظایف انسانی و شرعی و توجه دائم به مرگ و روز جزا و قرار داشتن علی الدوام ما در محضر الهی [الم یعلم بان الله یری(علق/14)] را مد نظر قرار دهیم.
6_عن النبی(ص) : کفى بالموت واعظا و کفى بالتقى غنى و کفى بالعبادة شغلا و کفى بالقیامة موئلا و بالله مجازیا (بحار ج 74 ص 137) و حرف بسیار است و حوصله ها اندک.. غفرالله لنا و لکم. والسلام.
امام صادق(ع) از اجداد طاهرین خود روایت کرد که امیرالمومنین(ع) فرمود :
[در] دعا کلیدهاى پیروزى [مادی و معنوی] و اسباب رستگاری [ دنیوی و اخروی] است، و بهترین [و موثرترین] دعاها ؛ دعائى است که از سینه ای پاکیزه و دلی خداترس [و پرهیزکار] بر آید. و اسباب نجات در مناجات است، و با اخلاص خلاصی فراهم شود، و آن هنگام که مشکلات به حد اعلی رسد [و بی تابی به نهایت رسد] پناهگاه [و امان دهنده] خداست و به سوی خدا پناه باید برد [و از بارگاه او گشایش و فرج باید خواست.]
عن السکونی عن أبی عبد الله (ع) قال قال أمیرالمؤمنین [علی] (ع)
الدعاء مفاتیح النجاح و مقالید الفلاح و خیر الدعاء ما صدر عن صدر نقی و قلب نقی
و فی المناجاة سبب النجاة و بالاخلاص یکون الخلاص فاذا اشتد الفزع فالی الله المفزع
الکافی ج 2 ص 468 سند موثق
الوسائل ج7 ص39 ح[8655] هکذا
زنی خدمت امام صادق (ع) رسید و به ایشان گفت: خداوند احوال شما را نیکو کند، من زنی متبتّله هستم. امام صادق (ع) فرمود: معنای تبتّل نزد تو چیست؟ زن پاسخ داد: یعنی ازدواج نمی کنم. امام فرمود: چرا؟ آن زن عرضه داشت: می خواهم با ازدواج نکردن، به فضیلت و کمال برسم. حضرت صادق الائمه (ع) به او فرمود: ازین تصمیم [اشتباه] منصرف شو، ترک ازدواج اگر فضیلت بود هر آینه حضرت فاطمه زهرا (ع) سزاوارتر از دیگران در کسب این فضیلت بود. چرا که هیچ احدی در کسب فضائل، بر حضرت زهرا (ع) پیشی نگرفته است.
عن عبد الصمد بن بشیر قال دخلت امرأة على أبی عبدالله(ع) فقالت أصلحک الله انّی امرأة متبتّلة، فقال(ع) و ما التبتل عندک؟ قالت لا أتزوج، قال(ع) و لم؟ قالت ألتمس بذلک الفضل فقال(ع) انصرفی فلو کان ذلک فضلا لکانت فاطمة(ع) أحق به منک، انه لیس أحد یسبقها الی الفضل.
اصول کافی ج 5 ص 509 ح 3 سند صحیح
وسائل الشیعة ج 20 ص 166 ح [25319]
