برخی نکات سوره انعام صفحه 150
(1) هل ینظرون الا ان تاتیهم الملائکة او یاتى ربک او یاتى بعض آیات ربک یوم یاتى بعض آیات ربک لا ینفع نفسا ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فى ایمانها خیرا قل انتظروا انا منتظرون (آیه/158) آیا [منکران، علاوه بر آن همه حجّت های روشن، باز] انتظار دارند [برای اثبات رسالتت] فرشتگان [عذاب] به سوی شان بیایند یا پروردگارت در رسد؟ [ و خود برای آنان ظاهر شود؟] یا برخی از نشانه های پروردگارت [مانند نشانه های عذاب یا علائم قیامت] بر آنان فرا رسد؟ [بدانند] روزی که برخی از نشانه های [عذاب] پروردگارت بر آنان آشکار شود [دیگر امتحان الهی ساقط است و ایمان و اعمال نیک از روی درماندگی فائده نمی بخشد لذا ] کسی که قبلا ایمان نیاورده یا در حال ایمانش [با وجود فرصت] عمل شایسته ای انجام نداده ایمان [در آن شرایط] دیگر به او سودی نمی بخشد. [باز انکار یا تمسخر می کنند] [ای پیامبر] بگو [شما با تمسخر] انتظار بکشید که ما نیز [مومنانه] منتظریم.
(2) ان الذین فرقوا دینهم و کانوا شیعا لست منهم فى شىء انما امرهم الى الله ثم ینبئهم بما کانوا یفعلون (آیه/159) مسلماً کسانی که دین خود را [که از آدم و نوح و ابراهیم و.. به ودیعه داشتند ] فرقه فرقه کردند [ و با برگزیدن قسمتی و ترک قسمتی دیگر فرقه ها ساختند، چه اینها از ادیان سابق باشند چه دین تو را فرقه فرقه کنند ] تو را هیچ پیوندی با آنان نیست [ نه مسئولیتی در قبال آنها داری و نه آنها جزو دین توحیدی تو حساب می شوند] [مجازات] کار آنها فقط با خداست، سپس به [عواقب] کارهایی که انجام می دادند، آگاهشان می کند.
(3) من جاء بالحسنة فله عشر امثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزى الا مثلها و هم لا یظلمون (آیه/160) هر کس کار نیکی به جا آورد [یا سنت خیری بر پا کند، خداوند منان برای] او [حداقل] ده برابر آن عمل، پاداش [مقرر نموده] است، و هر کس کار زشتی انجام دهد [یا بدعتی بگذارد] جز مانند آن کیفر داده نمی شود و بر آنان ستم نمی رود. [و سنت خدا در دادرسی همین است، لذا اینها که با بدعت و فرقه افکنی دین خدا را فرقه فرقه کردند و انحرافها آفریدند گرفتار عواقب بدعت مستمر خویشند و در تمام انحرافات با گرفتاران شریک هستند و انبیاء و مومنان نیز به پاداش اعمال درست و خیر خود می رسند.]
(4و5) قل اننى هدانى ربى الى صراط مستقیم، دینا قیما ملة ابراهیم حنیفا و ما کان من المشرکین - قل ان صلاتى و نسکى و محیاى و مماتى لله رب العالمین - لا شریک له و بذلک امرت و انا اول المسلمین - قل اغیر الله ابغى ربا و هو رب کل شىء و لا تکسب کل نفس الا علیها و لاتزر وازرة وزر اخرى، ثم الى ربکم مرجعکم، فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون (آیات 161 الی 164) [ای پیامبر به ایشان] بگو : در حقیقت پروردگارم مرا به راهی آشکار و سر راست هدایت کرده، دینی استوار و در برگیرنده مصالح افراد، آیین ابراهیم حق طلب، همو که [به اعتقاد همگان] در زمره مشرکان نبود. [ای رسول خدا ] بگو : بی تردید نماز و قربانی من و زندگی و مرگ من [و همه چیز من] [همچو پدرم ابراهیم و آئین او] برای خداوند پروردگار همه جهانیان است. [و من به آنچه برای سعادت شما آورده ام بطور کامل عمل می کنم.] [همان خدایی که] او را شریکی نیست ، و من به این [آئین پاک و استوار و اعتقاد و عمل به آن] فرمان یافته ام و در این که تسلیم خدا باشم اولین مرتبه را دارم [و این گونه نیست که شما را به چیزی دعوت کنم که خود باور نداشته باشم یا به آئین دیگری عمل کنم. بلکه خود تسلیم این آئین الهی هستم.] [می گویند به آئین ما بیا یا پرستش خدایان مختلف چه اشکالی دارد؟ به ایشان] بگو : آیا جز خداوند متعال پروردگاری بجویم با این که او پروردگار همه موجودات عالم است؟ [و چقدر بت پرستی و شرک و رها کردن خداوند یگانه کاری ابلهانه است. ] [با همه این دلائل، باز شما دنبال خدایان باطل یا مذاهب منحرف و فرقه فرقه هستید؟ باشد اما بدانید چه ما درست باشیم و چه شما، این مسلم است که] هیچ کس کار [خیر و شری] نمی کند مگر این که بر دوش خودش خواهد بود [پس به اسم آئین پدران و دیگر بهانه ها، مسئولیتی از شما در ترک حقیقت و آئین حق و اعمال صالح، رفع نخواهد شد] و هیچ شخصی [در روز حساب] بار [گناه] دیگری را بر دوش نمی کشد [نه می تواند و نه اجازه میدهند، پس مبادا شما را بفریبند که مسئولیت تخلف شما بر ما باشد.] آنگاه بازگشت شما به سوی پروردگارتان [و پروردگار همه عالمیان] خواهد بود و خداوند شما را از عواقب آنچه بر سرش [به باطل و به ناحق] اختلاف می کردید آگاه خواهد ساخت. [این چند آیه از نفیس ترین آیات و حاوی استدلالهای نفیس و مهمی است که شرح مفصل خود را می طلبد. ]
برخی سوالات از سوره انعام صفحه 150
(1) آمدن ملائکه را چرا به ملائکه عذاب ترجمه می کنیم؟ یاتی ربک یعنی چه؟ یوم یاتى بعض آیات ربک.. آیا صدها مورد از آیات خدا نزد ما نیست؟ آیا با طلوع خورشید از مغرب یا با ظهور حضرت حجت(عج) اختیار انسانها سلب می شود؟ او کسبت فى ایمانها خیرا یعنی چه؟ آیا واقعا ایمان بدون عمل نافع نیست؟
(2) ان الذین فرقوا دینهم.. یعنی کدام دین؟ آیا هر تفرقه ای ولو در بت پرستی مذموم است؟ و کانوا شیعا .. آیا به اسم مذهب ما لطمه نمی زند؟ آثار وضعی و تکلیفی لست منهم فى شىء چیست؟ آیا ادیان سابق را شامل می شود یا هر تفرقه ای ولو در دین اسلام؟
(3) من جاء بالحسنة .. جاء به یعنی چه؟ آیا خلود با فلا یجزى الا مثلها می سازد؟ ماهیت خلود که واحد است. پس چگونه خلود ناشی از عشر امثالها و الا مثلها یکسان است؟
(4) چرا گاهی در قبال پیامبر اکرم(ص) الى صراط مستقیم و گاهی علی صراط المستقیم وارد شده؟ قیما و حنیفا یعنی چه؟ نسک یعنی چه؟ مماتی لله یعنی چه؟ هدانى ربى و بذلک امرت در مقام استدلال حجت آور است؟ حکمت استدلال به اینها چیست؟
(5) لا تکسب کل نفس الا علیها .. دلالت معنا فقط بر اعمال شر است یا کل اعمال خیر و شر؟ وازره و وزر را می توان به مطلق عمل ترجمه کرد؟ وجه تغییر مخاطب در ربک و رب العالمین و ربکم چیست؟
و فعلا مفاهیم و سوال برای این پست کافی است. به امید اشتیاق همه عزیزان به مطالعه و تحقیق در مفاهیم قرآن کریم. والسلام علیکم.
