خداوند متعال در سوره صاد در احوال جهنمیان فرمود
[در آن روز وانفسا ، به سران کفر و شرک و طغیان و پیشروان معاصی بزرگ گفته می شود] این افراد گروهی هستند که با شما در عذاب وارد می شوند ، [سران ضلالت می گویند ] خوشامد به ایشان مباد [چرا که چون ما] همگی در آتش می افتند [و با حضور خود بر رنج و عذاب ما می افزایند] [پیروی کنندگان به پیشروان خود ] مىگویند: بلکه خوشامد بر شما مباد [سعادت تان تباه باد] شما این عذاب را شما براى ما فراهم ساختید! [وای بر ما] چه بد جایگاهى است اینجا!
[سپس] مى گویند: پروردگارا! هر کس [موجبات] این وضعیت [خفت بار و پر از بدبختی و عذاب] را براى ما فراهم ساخته، عذابى مضاعف در آتش بر او بیفزا! [چرا که ما را فریب دادند و برای نفسانیت ها و کدورت ها و ریاست ها و دنیا طلبی ها و امور واهی، ما را هم فریفته و به دنبال خود به بدبختی و فلاکت کشاندند] [سپس] اهل دوزخ مى گویند: ما را چه شده؟ چرا [مومنین و] افرادى که ما آنها را از [اراذل و] اشرار مى شمردیم [و شیوه زندگی و دیانت و تقوا و درستکاری ایشان را حماقت می دیدیم و تخلفات و ولنگاری و آزادی خود از هر قید و بند انسانی و اخلاقی را، زرنگی و کیاست می شمردیم و افراد پایبند به توحید و نبوت و دیانت را مشتی احمق یا شیاد می دانستیم ] [در اینجا، در آتش دوزخ] نمى بینیم؟!
آیا [براستی آنها نجات یافته اند؟؟ و] ما به غلط، آنان را به سخره [و آزار و زخم زبان] گرفته بودیم؟ [یا به علت شدت مصائب و عذابهای دوزخ بر ما ] چشمان مان از دیدن آنها [عاجز و ناتوان و] منحرف شده است؟ [آری ای اهل تفکر و ای مردم، عاقبت کج روی و پیروی بیهوده از سران تعصب و ضلالت همین است و اینها حقایق تلخی از فردای قیامت است و ] در حقیقت تخاصم [و درگیری های جانسوز و روح فرسا و بی انتها ] بین اهل دوزخ، حقیقت و مسلم است و واقع خواهد شد.
قوله سبحانه و تعالی
هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ
قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ
قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا کُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ
إِنَّ ذَلِکَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ
صدق الله العلی العظیم
سوره مبارکه صاد آیات 59 تا 64
پ ن : قرآن بخوانیم قبل از آن که بر ما قرآن بخوانند. عبرت بگیریم قبل از آنکه مایه عبرت شویم، به راه درست بازگردیم و اشکالات را اصلاح کنیم قبل از آنکه فرصت جبرانی باقی نمانده باشد.. امروز که راه جبران داریم به حق و انصاف بازگردیم .. سعادت یا شقاوت فردا از همین گام های امروز ماست. فرافکنی بس است. تنبلی بس است. خود فریبی بس است.. دیگر فریبی بس است.. غم دنیا بس است.. قیم دیگران شدن بس است.. در آتش غضب و حسد و تلافی فرو رفتن بس است.. حرفهای بیهوده و صد تا یه غاز بس است.. همرنگی با جماعت بس است. الموت حق و البعث حق و الجنه و النار حق و الوعد و الوعید حق و.. امروز می شود و فردا دیر است.. تشرهای قرآن فقط برای کفار و مشرکین نیست برای ما به ظاهر مسلمین و به ظاهر مومنین هم هست. چرا با قرآن دلهای ما نمی لرزد؟؟ مگر باور نداریم؟؟.. قرآن بخوانیم قبل از آن که بر ما قرآن بخوانند. قرآن شریف و غریب، دستورالعملی کامل و جامع و معتبر برای سعادت امروز و فردای ما و شماست.
