ریان بن شبیب روایت می کند در روز اول محرم
به محضر امام رضا (ع) رفتم و حضرت رضا(ع) فرمود:
ای پسر شبیب اگر بر حسین گریه کنی تا اشکهای تو بر گونه ات بریزد خداوند هر گناهی که داشته باشی کوچک یا بزرگ کم یا زیاد همه را بیامرزد. ای پسر شبیب اگر خوش داری که خدای عزوجل را در حالی دیدار کنی که گناهی نداشته باشی حسین (ع) را زیارت کن. ای پسر شبیب اگر دوست داری در آن غرفه های ساخته در بهشت با پیامبر خدا (ص) سکونت گزینی پس لعنت فرست بر کشندگان حسین. ای پسر شبیب اگر خوش داری ثواب و پاداش کسانی را داشته باشی که با حسین (ع) به شهادت رسیدند، هر گاه به یاد آن حضرت افتادی بگو «یا لیتنی کنت معهم فأفوز فوزا عظیما.
ای پسر شبیب اگر خوش داری که در درجات والای بهشت با ما باشی پس محزون و اندوهگین باش در حزن و اندوه ما، و خوشحال و فرحناک باش در فرح و خوشحالی ما، و ولایت ما را از دست مده که براستی اگر مردی سنگی را دوست بدارد خداوند در روز قیامت او را با همان سنگ محشور فرماید!
عن علی بن ابراهیم بن هاشم عن أبیه عن الریان بن شبیب قال دخلت علی الرضا (ع) فی أول یوم من المحرم... فقال(ع) یا ابن شبیب إن بکیت علی الحسین(ع) حتی تصیر دموعک علی خدیک غفر الله لک کل ذنب أذنبته صغیرا کان أو کبیرا قلیلا کان أو کثیرا یا ابن شبیب إن سرک أن تلقی الله عز و جل و لا ذنب علیک فزر الحسین ع یا ابن شبیب إن سرک أن تسکن الغرف المبنیة فی الجنة مع النبی ص فالعن قتلة الحسین یا ابن شبیب إن سرک أن یکون لک من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسین بن علی (ع) فقل متی ذکرته یالیتنی کنت معهم فأفوز فوزا عظیما یا ابن شبیب إن سرک أن تکون معنا فی الدرجات العلی من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا وعلیک بولایتنا فلو أن رجلا أحب حجرا لحشره الله عز و جل معه یوم القیامة.
عیون اخبار الرضا (ع) ج 1 ص 300 / امالی صدوق ص 130 / بحار ج 44 ص 285
إقبال الأعمال ج2 ص 544 وسائل الشیعة ج14 ص 417 #سند_صحیح
برخی نکات :
1_سند و مضمون بسیار عالی است.
2_گریه بر حسین(ع) چون در دل خود توحید و نبوت و امامت را دارد یا منجر به آن می شود از نفیس ترین اعمال است.
3_سعادت از محبت و مودت و اطاعت و تبعیت آغاز و به ولایت می رسد، مراحل قبل منجر به مراحل بعد می شوند.
4_گریه عمر سعد و مجلسیان یزید و اهالی کوفه بر کاروان حضرت زینب(س) 1_قطعی نیست 2_تاثر مختصر انسانی است از باب دیدن گرفتاری های شدید دیگران (نه از باب گریه بر مظلومیت و احترام و قبول تضییع حقوق شخص مصدوم) 3_از باب ریاکاری و عذرخواهی های منافقانه 4_از جهت فرافکنی و شکستن فضای عاطفی و فریب جامعه بر تخلفات ظالمین است. 5_پشیمانی بعد از کوتاهی بزرگ است بدون تصمیم بر جبران.
5_لذا گریه مسلمین و شیعیان بر مصائب اباعبدالله اصلا جزو گریه عمرسعدی ها و کوفی ها و یزیدیان نمی شود. و در جامعه شیعه اگر کسی فرضا گریه ای با نیت غلط کند تخلفی شخصی و یک هزارم و کمتر است و النادر کالمعدوم و از کم سوادی و ضعف علمی و اجتهادی برخی خطبا و مادحین و تاثر از القاء معاندین است که اینها را گریه های مخدر و گریه های صهیونیستی بخوانند. این گریه ها در کلام علمای بزرگی مانند امام خمینی و آیت الله بهجت و تصریحات صدها عالم بزرگ شیعه موجب حفظ اساس اسلام بوده و خواهد بود.
6_گریه و محبت قرار نیست همه مشکلات جامعه اسلامی را حل کند. بلکه گریه و محبت یک جرقه مهم و یک مقدمه مهم و یک شروع حرکت جدی در صراط مستقیم است. خداوند همه ما را اهل محبت و مودت و اطاعت و ولایت اهل بیت قرار دهد.
لذا در روایتی از اهل تسنن رسول خدا (ص) فرمود: «أساس الاسلام حبّی و حبّ أهل بیتی» کنز العمال ج 12 ص 105 / در المنثور ج 6 ص 7
و در روایتی از شیعه ناجیه امام صادق(ع) فرمود: «لکلّ شیء أساس و أساس الاسلام حبّنا أهل البیت» الکافی ج 2 ص 46 المحاسن ج 1 ص 247
