قال رسول الله (ص) یا علی أنت الصراط المستقیم و أنت یعسوب المؤمنین

ز خود بهتری جوی و فرصت شمار 

که با چون خودی گم کنی روزگار 

به مسیلمة بن نمیل گفتند: چرا مردم با این که على(ع) 

در هر فضیلت و شرافتى حجت محکمی داشت او را ترک کردند؟! 

پاسخ داد: چون چشم آنان طاقت دیدن نور آن حضرت را نداشت. 

و مردم به آنکه شبیه خودشان است تمایل دارند. 

از شعبى  که یکى از تابعین معروف است نقل شده 

مى گفت: نمى دانیم با على(ع) چه کنیم اگر او را دوست بداریم 

(چنان بر ما سخت مى گیرند و ما را از حقوق خود محروم می کنند که) 

فقیر و نیازمند مى شویم و اگر او را دشمن بداریم کافر مى شویم.» 

قیل لمسیلمة بن نمیل: ما لعلی علیه السلام رفضه العامة 

وله فی کل خیر ضرس قاطع؟ 

فقال: لأن ضوء عیونهم قصیر عن نوره، والناس إلی أشکالهم أمیل. 

الشیعة و الحاکمون ص 21 چ 5 بیروت 

مواقف الشیعة ج 2 ص 5 ش 293 

قال الشعبی: ما ندری ما نصنع بعلی بن أبی طالب(ع) 

إن أحببناه افتقرنا، وإن أبغضناه کفرنا! 

المناقب الخوارزمی ص330 ح 350 

برخی نکات: 

1_مناقب و کمالات اهل بیت(ع) در کتب حدیث و کتب تاریخی اهل تسنن فراوان است. و گاهی مناقبی برای ائمه(ع) ذکر شده که حتی خود شیعیان هم جرات بیان آن را ندارند و گاهی تعابیر شان حیرت آور و عدم التزام به نوشته خودشان مایه عبرت است. 

2_شیعه در طول تاریخ بصورت محدود دارای حکومت هایی بوده اما در اکثر تاریخ رد پای مظلومیت اهل بیت و علمای شیعه و شیعیان به چشم می خورد. و تلخ تر این که گاهی موقعیت ها عوض تعالی و پیشرفت، موجب عقب گرد و فراموشکاری ماها شده یعنی فاذا رکبوا فی الفلک دعواالله مخلصین له الدین، فلما نجاهم الی البر اذا هم یشرکون (عنکبوت/65) و سر خودمان را با اشتغالات هپروتی مشغول کرده ایم و شغل و علم و عواطف و ازدواج ماها در ایام فراغت، بیشتر مادی پرستانه و لائیک و ساده انگارانه شده، رجوع ما به علمای دین و متون دینی کم شده و هر روز و هر سال صدها سرگرمی موهوم برای خود میتراشیم و انگار که نه انگار که هزار سال است امام زمان (عج) در انتظار آمادگی ماهاست. 

3_والناس إلی أشکالهم أمیل. یک مسئله بسیار بسیار مهم روانشناختی و انسان شناسانه و جامعه شناسانه است. که نیاز به یک مقاله مفصل دارد. اما اجمالا می توان گفت: ناریان مر ناریان را جاذب‌اند. نوریان مر نوریان را طالب‌اند. اگر سمت خدا نرویم اگر سمت اولیا خدا نرویم کم کم قوله تعالی: اثاقلتم إلى الأرض(توبه/38) می شویم. کم کم فطال علیهم الامد فقست قلوبهم(حدید/16) می شویم. اساسا عالم و بشریت در معرض زوال است. «ان الانسانَ لفی خسر »«آدمی هر لحظه در حال ضرر است» الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات. خوب سوال اینجاست که چرا بین غریزه و فطرت، بیشتر سمت غرائز می رویم؟ جواب اینجاست که چون ما در پله غرائز هستیم. چرا یک دانش آموز نیاز زیادی به آموزش دارد؟ چون از پله های مختلف حیات بشری در پله جهل بیشتر و ضعف بیشتر و تجربه کمتر قرار دارد هر چند از سوئی عواطف او سالم تر است. محوریت مسائل مالی و جنسی و انواع خوراکی ها و صفت طمع و غضب و.. پله ی امروز اکثریت ما است. لذا حدود بیست و چند مرتبه در قرآن کریم اکثریت بشر و حدود 80 بار انسان مورد سرزنش واقع شده است. و امیرالمومنین(ع) فرمود : الناس ابناء الدنیاء ولا یلام الرجل على حب أمّه (حکمت / 303) و سیدالشهدا(ع) فرمود: الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم ( بحار ج 44 ص 382) 

حالا علت چیست مفصل و متعدد است اما ابتدا همان سنخیت ما با اهل دنیا و استقرار ما در پله غرایز است که البته در حد خودش مجاز است اما ما تمام توان جسمی و روحی خود را در آن گذاشته ایم و دوم بی خبری مقصرانه ی ما از بشارات و خطرات پیش رو، قوله تعالی: یعلمون ظاهرا من الحیاة الدنیا وهم عن الآخرة هم غافلون(روم/7) مثل جنینی که به خونخواری عادت کرده و او را به جبر به عالم دنیا می آورند ما هم به طبیعیات و مادیات عادت کرده ایم و از ورود به معنویات و استقرار در آنها خائف هستیم. 

گفته اند که درویشی نزد پادشاهی رفت. پادشاه به او گفت که: ای زاهد. گفت: زاهد تویی گفت: من چون زاهد باشم که همۀ دنیا از آن من است. گفت: نی، عکس می بینی، دنیا و آخرت و ملکت جمله از آن من است و عالم را من گرفته ام، تویی که به لقمه ای و خرقه ای قانع شده ای. و اینها نشان میدهد که ما نیاز به علم بیشتر و عمل بیشتر و حرکت از پله ی غرائز به پله ی کمالات و ایمان و اعمال صالح داریم و خطر همشکلی با دشمنان و مخالفان امیرالمومنین(ع) خطر بزرگی است. وجود شریف پیامبر اکرم(ص) فرمود : «علی(ع) یعسوب المؤمنین، و المال یعسوب المنافقین» (الصواعق المحرقه ص 75 الحدیث 37) نه این که مال بد باشد نه! قوله تعالی: ان انکر الاصوت لصوت الحمیر (لقمان/19) نه این که صدای الاغ زشت باشد نه! مهم تغییر انسان به خریت است بجای تغییر به فرشته شدن، لذا می فرماید شان وجودی تو اجل از خریت است تو لایق فرشته خو شدن هستی. خطر اکتفا به خونخواری و سکون و عقبگرد و مادی پرستی ِ ما و شماست. رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند .. بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت .. طیران مرغ دیدی تو ز پای ‌بند شهوت .. به در آی تا ببینی طیران آدمیت .. نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم .. هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت. و با اسلام شناسنامه ای مشکل بطور اساسی حل نمی شود و حرکت و تغیر مثبت و صیرورتی حتمی باید و خطر بیخ گوش ماست. قوله تعالی: اقترب للناس حسابهم و هم فی غفلة معرضون(انبیاء/1) والسلام.