حکومت اسلام یعنی قاضی بتواند شخص اول مملکت را احضار کند.

امام خمینی ره 

حکومت اسلام مثل حکومتهاى دیگر از قبیل سلاطین، از قبیل رؤساى جمهورى نیست. حاکم اسلام حاکمى است که در بین مردم، در همان مسجد کوچک مدینه مى ‏آمد ‏جلوس مى‏ کرد و آنهایى که مقدرات مملکت دستشان بود، مثل سایر طبقات مردم در مسجد اجتماع مى ‏کردند؛ و طورى بود اجتماعشان که کسى که از خارج مى ‏آمد نمى ‏فهمید که کى رئیس مملکت است و کى صاحب ‏منصب است و کى از فقراست. لباسْ همان لباس فقرا و عشرتْ همان عشرت فقرایى. و در اجراى عدالت طورى بود که اگر چنانچه یک نفر از پایین‏ ترین افراد ملت بر شخص اول مملکت، بر سلطان، بر رعیت‏ ادعایى داشت و پیش قاضى مى‏ رفت، قاضى، شخص اول مملکت را احضار مى ‏کرد و او هم حاضر می ‏شد. (صحیفه امام خمینی ج 4 ص 417) 

آن طرز حکومت اسلام طرز حکومت آدم ‏سازى است. شما خود رؤساى اسلام را باید ملاحظه کنید مثل پیغمبر اکرم که رئیس اسلام است، امیرالمومنین که بعد از او رئیس اسلام بود. شما خود آنها را ببینید که وضعشان چه جورى بوده. دیکتاتورى بوده است؟ پیغمبرى که با مردم دیگر وقتى مى‏ نشست معلوم نبود آقا کدام است و نوکر کدام است و ـ ‏عرض مى‏ کنم که ـ اصحاب کدامند و خود پیغمبر کدام است. پیغمبرى که با مردم همان جور مى‏ نشست و با هم همان طور جلسه مى‏ کردند، و همان طور جلسه ‏شان جلسۀ بنده‏ ها و فقرا بود، و زندگى‏ اش  زندگى فقرا بود، و بیت ‏المال مالِ مردم بود و هیچ تصرف نمى‏ کرد، مثل یکى از فقرا زندگى مى‏ کرد. ( صحیفه امام ج 4 ص 395)